15 - 1996
Baja – Mohacs - Pecs
Afstand: 116.55 km
Het volgende verhaal is geschreven in 2 dagen.
Over de fietstocht van Baja naar Mohács valt eigenlijk niets te vertellen.
Het was een tochtje van een paar uur rustig fietsen. En omdat ik al om half negen ’s morgens vertrokken was kwam ik al om 11.00 uur in Mohács aan.
Na een half uurtje in Mohács te hebben uitgerust ging ik maar eens op zoek naar de camping. Maar aangezien ik die nergens kon vinden besloot ik maar om door te fietsen naar Pecs en eventueel wanneer Pecs te ver was de eerste camping te pakken die ik na 14.00 uur tegenkwam.
Toen ik even later een bord met Pecs 35 km tegenkwam was m’n eerste gedachte dat wordt Pecs om 14.00 uur.
Maar dat liep dus iets anders dan.
Pecs was maar 35 km, maar het was goed heet daar in het zuiden en eigenlijk had ik maar water bij mij tot Mohacs, dat was nog wel niet op, maar veel was er niet meer over. Goed dan maar hopen dat ik net zo veel benzinepompen en bufés (dat zijn kleine winkeltjes langs de kant van de weg waar ze drinken e.d verkopen), tegen zal komen als op de eerste 60 km.
Maar grote pech niets van dit alles want in tegenstelling op de weg naar Mohács , dat een drukke verkeersweg door de week is, reed ik nu op een wat je in Nederland een landweg noemt.
Het zandpad met karrenspoor ontbrak nog. En na zo’n 10 km begon ik eigenlijk al spijt te krijgen van dit alles.
Maar ja, wat had ik dan moeten doen, mijn zondag laten verpesten in Mohács ?
Ik wilde toch niet anders, nou dan ook niet zeuren.
Langs de kant van de weg stond een bord La Bistro →.
En aangezien ik die morgen nog niet zo gek veel gegeten had, besloot ik dat daar maar eerst eens gestopt moest worden om eens flink bij te tanken.
Na een half uur rust en een paar glazen drinken en wat broodjes voelde ik mij weer in staat om er weer tegenaan te gaan.
Op de thermometer bij de bistro was het ondertussen 34°C en de tijd was 14.00 uur.
Dus met nog zo’n 25 km voor de boeg “het was geloof ik iets meer” kon het nog leuk worden, want in de verte doemden de bergen al voor mij op.
Ik hoopte dat er voor die tijd een camping was.
Wanneer ik toen had geweten wat er nog allemaal gebeuren zou voordat ik ’s avonds om 20.30 uur in Orfü aankwam, had ik op dat moment een kamer genomen in het pension dat ik toen tegenkwam.
Na zo’n 1½ uur fietsen en rusten, water en koekjes, snoepjes en kauwgum kwam ik weer langs een Bufe, ik besloot om daar nog maar eens flink uit te rusten en wat flesjes drinken te kopen, bovendien even vragen hoever het nog is naar Pecs.
Nog 20 km is het antwoord. Het is nu kwart voor 4 in de middag en nog steeds is het bloedheet!
Op de vraag of die bergen daar in de verte Pecs zijn, is het antwoord igen, dat betekent ja.
Oh, dank u! Of ik daar heen ga vraagt de vrouw van het bufe. Ja, zeg ik. Op de fiets? Ja. Waar ik vandaan kom? Uit Nederland! Helemaal op de fiets? Nee, vanaf Budapest ben ik met de fiets gekomen. Vandaag? Nee, ik ben eerst in Dunaújvaros, Kecskemet, Szeged en Baja geweest. En vandaag ben ik vanaf Baja naar Mohács gegaan en nu ben ik op weg naar Pecs. Nou, ze wenst me een goede reis en tot ziens!
Ik stap uitgerust om 16.00 uur weer op de fiets vol goede moed.
Ongeveer 10 km voor Pecs begon het gelazer. Een heuveltje van 8%.
Ik ben maar afgestapt want dit is niet te doen in die hitte en na al die kilometers en een zwaar bepakte fiets.
Toen het weer wat platter werd ben ik weer opgestapt en verder gefietst, maar al gauw kwamen er meer heuveltjes wel niet zo steil als de eerste, maar wel langer.
Dit ging zo door tot in Pecs. Dus vaak lopen voor korte of langere stukken.
Maar goed Pecs is bereikt en het is nu 18.00 uur.
Nu op naar Orfü.
Het kan nooit ver meer zijn volgens mijn kaart. Eerst maar eens uitvogelen waar ik langs moet om er te komen. Na zelf eerst eens op onderzoek te zijn geweest kom ik een man tegen waar ik aan vraag hoe ik in Orfü komen kan. Die man legt mij dat dus even uit in het engels. Ik moet aan de andere kant van de berg zijn. Om er te komen moet ik door het centrum van Pecs en dan daar en daar langs. Dat was ongeveer 3 km., daarna zou ik een bord met Orfü zien en dan vind u het wel. Het kan niet missen. Bergen steil? Nee hoor, valt wel mee, wel lang! Oh, dank u wel, voor het wijzen van de weg. Geen dank hoor goede reis.
De weg naar het bord Orfü was zo gevonden.
Maar oh schrik, nog 11 km naar Orfü. Ik hoopte maar dat de camping voor Orfü lag.
Het was ondertussen wel wat koeler geworden.
Halverwege de 11 km gebeurde dat waar ik bang voor was, m’n versnelling “die al een poosje kuren heeft” doet het niet, hij gaat maar in 3 versnellingen en juist op dit stuk ben je iets meer nodig dan de 3 waar die nu op wil.
Dus dat wordt nog meer inspanning en ik ben al aan het eind van mijn Latijn. Ik heb nog gekeken wat er aan mankeerde maar kon het niet zo gauw vinden.
Nou kon ik alleen nog fietsen op vlakke stukken of op stukken dat niet al te steil was.
Het zal zo’n 10 voor 8 geweest zijn, ik was net even gaan zitten op de balustrade toen er een wielrenner aankwam, eerst reed hij door maar al gauw kwam hij terug om te vragen of ik pech had? Nee hoor, ik rust even uit en eh, hoever is het nog naar Orfü ? Op mijn vraag kreeg ik als antwoord, nog zo’n 5 à 600 meter, en weg was die.
Ik stapte ook weer op de fiets. 600 meter dat red ik nog wel. Maar na zo’n 100 meter besloot ik toch maar weer af te stappen en weer een stukje te gaan lopen.
Toen het weer wat vlakker werd stapte ik op de fiets en juist op dat moment kwam uit de tegenovergestelde richting die wielrenner weer om te kijken waar ik bleef. Samen zijn we toen maar naar de top gereden, daar zei hij dat ik het nu maar verder alleen moest doen.
Oké, bedankt.
Toen ging het naar beneden, met een rotgang, wel 5 minuten lang achterelkaar, als het al niet langer was.
En onderaan de berg lag Orfü.
Veel heb ik er niet van gezien die avond want toen ik eenmaal beneden was, was het al donker.
De camping ligt direct vooraan in Orfü, al moet je wel eerst weer een berg op.
Maar goed ik ben in Orfü, en ook op de camping.
Ik heb mij ingeschreven.
Ik blijf hier 3 dagen.
De tent is in het donker opgezet. Want het licht op de camping is schaars en ik ben niet in het gelukkige bezit van een zaklantaarn of enig ander licht.
En aan het weinige licht dat er uit de andere tenten en caravans komt heb ik ook niet veel. Maar zelfs in het donker staat de tent er in de kotste keren, morgen kijk ik wel of die goed staat.
Nu eerst eens kijken of er nog wat te eten en te drinken is hier.
Vooral drinken, veel drinken.
16