18 - 1996
Dagje Igal

Vanmorgen wakker geworden met spierpijn over mijn hele lichaam. Het is 7.00 uur.
In het restaurant waar ik gisteravond heb gegeten had ik gevraagd of ze daar misschien ook ontbijt serveren. En dat was dus zo. Van 8.00 -10.00 uur. Deus ik eerst maar eens weer onder de warme douche om mijn spierpijn wat kwijt te raken, me aangekleed, een wasje in de week gezet en op naar het ontbijt.
Nou het ontbijt was evenzo lekker als de warme maaltijd van gisteravond.
Na het ontbijtn terug naar de camping. De was gewassen en opgehangen.
Toen was er nog een ander karwei dat gedaan moest worden en nog langer uitstellen zou niet verstandig zijn.
Dus de fiets maar gepakt en op een rustig plekje in de schaduw op de kop gezet. En eens even gekeken wat er nu precies aan de hand was. Al gauw had ik het gevonden. Het achterwiel was niet stevig genoeg aangedraaid waardoor hij naar voren was geschoven en dus was daardoor alles klem gaan zitten. “Wel gevaarlijk achteraf gezien”
Dus achterwiel los maken, terugzetten naar achteren, zover als die maar kan, wiel weer vastzetten en klaar is de fiets. Zo, even proberen. Bergje op, bergje af, bergje op en nogmaals bergje af. Ja hoor, goed gedaan meid. Tijd waarin dit alles is gedaan?  Nou misschien een half uurtje?
Zo, dan kan ik de rest van de dag uitrusten dat wil zeggen, boodschappen doen, schrijven, lezen en puzzelen en in de zon zitten.
Zo ook vanmiddag toen ik dit begon te schrijven en terwijl ik schrijf zit ik te denken wat ik vanavond zal gaan eten.
Ben ik daar eindelijk uit, betrekt de lucht, het is 17.00 uur, zon weg, regen komt met onweer.
Het is nu 18.30 uur en het regent nog steeds, ik heb een berenhonger.
Het is nu 20.45 uur, het regent nog steeds maar ik heb gegeten.
Wat ik heb gegeten?
Ganzenborstfilet met linzenpuree, tomatensalade, 2 glazen rode wijn en als dessert cake met bessen, chocoladesaus en slagroom en als toetje na het toetje een kop Duitse koffie.
Daarna ben ik weer naar de tent gegaan dus.
Wat ik nu ga doen?
LEZEN!!!

 

******

 

Igal – Zamardi
Afstand: 47,75 km

Vrijdagmorgen 7.30 uur.
Het regent nog steeds pijpenstelen.
En het wordt hier zo langzamerhand één grote blubberboel rondom de tent.
Het heeft geen zin om nu de tent af te breken want dat zou betekenen dat ik in de regen moet fietsen.
Nog een nacht hier blijven heb ik geen zin in want er is hier weinig te beleven.
Als het voor 12.00 uur droog is ga ik naar Zamardi.

Zo, het is vrijdagavond 20.00 uur. Tegen 9.00 uur vanmorgen hield het op met regenen en heb ik ingepakt en de tent afgebroken.
Mijn hemel wat zag die tent eruit en ik trouwens ook na het inpakken en afbreken van de tent.
Volgens mij is vannacht de zondvloed uitgebroken boven Hongarije. Overal waar ik langs kwam grote plassen, afgewaaide boomtakken. Niet normaal meer.
Het waait nog steeds behoorlijk en ik heb het tegen de wind in. En als die wind niet draait blijft dat zo.
Verder verloopt de reis in de eerste instantie prima tot even voorbij Andocs.
Daar oh wonder vlakbij een picknickplaats vind er een verschuiving van mijn achterwiel plaats en ik kan niet meer fietsen. Dus fiets afladen, fiets op de kop zetten en het wiel er goed inzetten. “Ik kan zo langzamerhand wel fietsenmaker worden”. Fiets weer opladen, even een kleine pauze houden en verder maar weer tegen de wind in. Volgend jaar maar minder rotzooi meenemen want de fiets is echt loodzwaar.
Verder verloopt alles zonder problemen vandaag.
Zamardi ligt direct aan het Balatonmeer en heeft een veerdienst naar het aan de overkant gelegen Tihany.
Zimardi opzich is niet zo erg toeristisch. De drukte die er heerst komt vooral door de veerdienst.
Op de lange weg die naar de veerboot leidt, staan allemaal kraampjes die van alles en nog wat te koop hebben
Vanavond in het restaurant naast de camping gegeten voor 1700 forint = ± 15 gulden een eendenschnitzel met paprikasaus, kleine bloemkoolroosjes, gemengde sla en als nagerecht palacinta Gundel.

 

 

19