14
Hjelm – Faxe Ladeplads
Afstand: 63,4 km

Vannacht  2.50 uur stond er op mijn mobieltje, lawaai erg veel lawaai, niet van mensen maar van een kat ofzo, die in het hoofdgebouw aan het huishouden is. Mijn hemel dat beest is het hele pand aan het afbreken, een gekrijs, het hoort in ieder geval niet op mauwen. Het duurt ongeveer vijf minuten en dan is het plotsklaps doodstil. Ik blijf nog even liggen luisteren maar ik hoor geen rare geluiden meer. Ik doe het licht aan en doe voorzichtig de deur open. Een geweldige stank komt mij tegemoet op de grond ligt een klein plasje en een drolletje, een gordijn dat als afsluiting dient tussen opslagplaats van beddengoed is omgetoverd tot puinhoop, het gordijn dat op een rails hoort  is er totaal af. Voorzichtig ga ik de trap af naar beneden en kijk in de badkamer hoe het daar is. Maar daar is alles goed. De deur in het portaal staat open en de deur naar de keuken staat altijd open, ik durf hem niet dicht te doen uit angst dat, dat beest hier nog in huis is. Dus maar naar de wc gegaan en weer terug naar boven, aan de stank kan ik nu even niets doen. Maar afwachten tot morgenvroeg. In slaap vallen gaat even iets moeilijker, om de haverklap word ik wakker, de buren naast mij die ook eens gaan kijken wat er wel niet aan de hand was. Er is ondertussen een uur verstreken.
Vanmorgen 7.00 uur. Ik lig al uren voor mij uit te kijken. Ik sta op, ga mij douchen, kleed mij aan en ga de tassen inpakken voor zover ik dat gisteravond nog niet had gedaan.
Half negen, ik ga naar beneden naar het ontbijt. In de keuken tref ik behalve het Indiaas meisje ook  de directrice van dit alles aan. Ik vertel haar van de kat of iets dergelijks, maar ze begrijpt mij niet , ik zeg (gebaar) haar dat ze even met mij mee moet komen.
Samen gaan we naar boven en ze schrikt zich werkelijk rot en knijpt de neus dicht en biedt wel 1000 maal haar verontschuldigingen aan. Ik zeg haar dat ze daar niets aan doen kan, behalve er misschien voor zorgen dat de deur ’s nachts afgesloten is en blijft.
Ze gaat het gelijk schoonmaken  en al kokhalsend wordt het dus schoongemaakt. Tja, zo is het leven van een directrice van een yoga-centrum cq B & B
Ik ga terug naar de eetkamer en daar het volgende tafereel zich afspelen.
Padraig  komt binnen  via de deur van de keuken en valt gelijk uit tegen het Indiase meisje die schijnbaar ook heel goed Italiaans spreekt. Wat er allemaal gezegd wordt, geen idee maar het zijn geen woorden in de trend van lieverd, ik hou van jou en wil je met mij trouwen.
Dan komt de directrice binnen wat of hier aan de hand is en dat dit nu voor eens en voor altijd afgelopen moet zijn. (of woorden in die trant ), Padraig moet heel snel wegwezen, ze wil hem voorlopig niet meer zien. Ze eist dat hij nu zijn excuses aanbiedt aan mij als gast zijnde en aan het Indiase meisje als slachtoffer.
Nou ja, omdat U het vraagt zal ik dat doen. Hij laat zich wel van zijn slechte kant zien. En dat voor iemand die eigenlijk de rust zelve zou moeten zijn. Dus Padraig verdwijnt even van het toneel. Het Indiase meisje komt naar mij toe en biedt oprecht haar excuses aan. Haar geloof ik, Padraig niet.
even later komt het Nederlandse meisje binnen en gaat gelijk het Indiase meisje troosten.
Verder een hoop blalblabla, Het lijkt allemaal weer rustig te zijn. Maar daar is Padraig weer en gaat de boel nog maar eens weer oprakelen, totdat die in de gaten heeft dat ik afkeurend met mij hoofd schud.
Dan gaat die weg.
Na het ontbijt de tassen op de fiets, even bij de directrice langs, die gelijk nog maar een keer over de stank en de kat begint, nogmaals haar excuses aanbiedt en ook gelijk maar even zich verontschuldigd voor dat wat er net in de eetkamer gebeurde.
Ik zeg haar dat ik een diner van donderdag wil betalen. Of ik verder nog klachten heb. Nee, zeg ik, niet geheel naar waarheid maar ik vind dat ze voorlopig al genoeg voor de kiezen heeft gehad.
Ik vertrek. Na ongeveer een kilometer fietsen kom ik Padraig tegen. Eerst blijf ik maar even achter hem fietsen om te bedenken wat ik eens tegen hem zal zeggen. Hij spreekt eigenlijk alleen maar Italiaans en een beetje Engels. Maar hij fiets te langzaam, dus ik moet er wel voorbij. En in het voorbij gaan zeg ik nog even tegen hem , dat je vrouwen en helemaal jongedames niet zo behandelt zoals hij deed vanmorgen.
Ongelovig kijkt die mij aan en vraagt in het Engels.  waar dit over gaat. Dat weet je best. Maar zij begon zegt hij. Dat is niet waar zeg ik, ik heb toch alles gehoord en gezien. Nogmaals probeert die mij af te troeven maar ik ben sneller en wens hem nog heel veel wijsheid en inzicht voor de toekomst. Ergens in de verte hoor ik nog een hoop gemor.
Arrivederci Padraig het ga je goed.
Het is al hartstikke leuk, mijn vakantie kan al helemaal niet meer kapot, al zou het nu een week regenen.
Om half drie ben ik in Faxe Ladeplads. Op zoek naar mijn slaapplaats voor vannacht.
Die is snel gevonden en een oude heer van 83 zo verteld hij later, doet de deur open en heet mij hartelijk welkom.
Of ik Deens spreek, sorry zeg ik ,ik spreek wel Duits en Engels maar Deens lukt niet, ik versta ondertussen wel enkele losse woorden en herken ook wel woorden maar spreken daar waag ik mij niet aan.  Is goed zegt de man, ik spreek ook wel wat Duits. Nou, zie eens aan dan komen we vast een heel eind.
Hij vertelt mij over het ontbijt, laat mij mijn kamer zien, dan laat de hond zich horen. Een oude cocker spaniel, Hij wordt ongeduldig zegt de man, mag die niet even uit de woonkamer vraag ik. Hij springt zo erg tegen mensen op zegt de man. Geeft niet zeg ik, dan ga ik wel even op de trap zitten. Aardige man en lieve oude hond.
Na alle dingen geregeld te hebben ga ik terug naar de haven voor  mijn aankomstpilsje en een hap eten.
Nu vanavond ben ik eigenlijk wel nieuwsgierig hoe of dit alles is afgelopen vandaag.
Het is een beetje bewolkt maar niet koud.
Morgen gaat het naar Køge.

15