24
Gluckstadt – Cuxhaven
Afstand: 75,7 km

Zo eindelijk ga ik dat doen wat ik  voor een paar jaar terug moest doen maar omdat de fiets wel erg ziek was niet kon doen. Of eigenlijk heb ik het wel gedaan maar dan half, d.w.z half fietsende en half lopende. De fiets had namelijk last van een lekke band. (zie Elbe reis 2015 )
Vandaag ga ik hem dus eindelijk echt fietsen, van Gluckstadt naar Cuxhaven. Het zal mij benieuwen of ik mij er nog dingen van herinneren.
Ik heb geprobeerd om de dag dat ik in Gluckstadt was de fietswinkel fietsverhuurbedrijf weer te vinden bij het station, maar nog het station nog de fietshandelaar roept bij mij herinneringen op.
Ik had gehoopt dat het vandaag anders zou zijn, maar het enige dat bij mij nog een beetje herinnering oproept is de Östersperwerke en het gebouw dat erbij hoort omdat ik daar toen nog een keer om een fietspomp heb gevraagd. Maar zelfs de weg daarheen, het zegt mij alles niets. Het station in Otterndorf zegt mij niets. Het is echt compleet uit mijn geheugen.
Een ding begrijp in eigenlijk niet van mijzelf en dat is het volgende, wanneer ik toen richting Freiburg was gegaan, was mijn fiets waarschijnlijk voor de middag gerepareerd. Want wanneer ik nu de Elber-radweg fiets kom ik door Freiburg en daar zijn onder andere een fietsenzaak en tientallen huizen en ook fietsverhuurbedrijfjes.
Verder gaat de reis, ergens staat in mijn herinnering nog dat ik op een gegeven moment op een (fiets)pad kwam dat eindigde in een schelpenpad en daarna in niks. Dat vind ik niet , wat ik wel vind is een heel mooi fietspad dat vlak langs de zee gaat. Misschien dat dit dat pad is geweest. Maar verder is de hele weg naar Cuxhaven een grote verrassing.
Eenmaal in Cuxhaven aangekomen staat mij de volgende verrassing te wachten. De weg naar de Jeugdherberg is nog een dikke 7 kilometer fietsen, iets waar ik eigenlijk niet helemaal op gerekend heb. Ik had namelijk gedacht dat het zo’n 3 kilometer verder was. Dat is dus pech.
Maar goed, het is nog steeds hartstikke mooi weer, dat had ook anders gekund.
Eenmaal in de Jeugdherberg de volgende teleurstelling, ze hebben bijna in elke Jeugdherberg stapelbedden. Tot nu toe heb ik altijd het geluk gehad dat ik als één van de eersten op een slaapzaal terecht kwam en dan had ik het voor het uitzoeken, en dan nam ik natuurlijk het onderste bed maar nu kom ik binnen als nummer 4 en ja dan zijn alle beneden bedden al weg. Maar deze keer is er nog iets volgens mij zijn er al vier personen op deze kamer. Ik maar weer terug naar de receptie. Daar zijn ze een beetje verontwaardigd en de dame die mij deze kamer had toebedeeld gaat eventjes met mij mee om zien wat er aan het handje is want volgens de administratie zouden er met mij erbij 4 personen moeten zijn. Samen gaan we naar de slaapzaal en zonder al teveel omhaal wordt er van ene stapelbed alle beddengoed gehaald waarvan duidelijk is dat het niet beslapen is. Jammer het is het bovenste bed.. Ik kijk haar aan en ze zegt verder nog iets, ik zeg eigenlijk wel. Ik weet niet hoe ik hier vannacht af moet komen wanneer ik naar de wc moet. Tja, zegt ze probeer maar te ruilen met degene die onder slaapt, misschien heb je geluk. Nou, ik kan je vertellen dat het voor vannacht niet gelukt is. Even later wanneer ik al mijn tassen heb binnengebracht komt er een mevrouw binnen van na ik nu weet 60 jaar. Ik vraag waar slaapt U en ze wijst naar het andere bovenste bed. He, jammer zeg ik nog. Ja, zegt jammer. Ik vraag of ze ook weet wat er op de onderste bedden slaapt. Ja, een moeder en haar dochter ze doen mee aan het hand- en volleybal toernooi op het strand aan de overkant. Oh, dan moeten we daar maar even aan vragen wanneer we ze zien. Ondertussen gaan we even oefenen hoe we en weer van het bovenste bed afkomen. Nu gaat het nog wel, maar vannacht wanneer alle spieren en botten moe en slaperig zijn kon het toch wel een probleem worden. Later, het loopt tegen half zes komt de moeder van de andere twee binnen, toevallig ben ik ook net in de kamer en besluit toch maar even te vragen of ze misschien met mij wil ruilen, maar zij heeft een ander probleem , haar knie. Gelijk toch maar even gevraagd wanneer ze van plan zijn te vertrekken. Zondag, zegt ze. Dat betekent dus dat U hier één nacht slaapt met uw dochter? Ja, zegt, mooi zeg ik wanneer jullie dus weg zijn ga ik en waarschijnlijk die andere mevrouw naar benden verhuizen. Ik vind het prima, zegt ze. Zo, dit probleem is opgelost.
Straks, om 18,00 uur warm eten in de jeugdherberg want het blijkt dat ik daar volpension heb geboekt, daarom was die dus ook zo prijzig. Maar ik krijg daar dus ontbijt, middageten of een lunchpakket en avondeten. Bovendien krijg ik op de dag van vertrek ook nog een lunchpakket mee. Maakt weer een heleboel goed.
En mijn lotgenoot is een prachtmens. Een keer per jaar moet ze zo zegt ze zelf naar het Noorden naar de wadden en de Noordzee

 

25