5 - 2009
Dag 6
Nykøbing - Holstebro
Gefietst: 79,94 km

Natuurlijk is het mijn schuld dat ik een uur te laat in Holstebro aankwam en zodoende te laat voor de Toerist Informatie was.
Maar ik was verdwaald in het grote bos en dat kwam weer omdat
ik de grote brug over moest om van het eiland Mors af te komen

waar Nykøbing op ligt.
Het verhaal is te ingewikkeld om in een paar zinnen hier neer te schrijven maar het zal waarschijnlijk vaak verteld worden.
Zo komt het dus ook dat ik in een behoorlijk prijzig hotel zit, dat was vast niet gebeurd wanneer de Toerist Informatie een uurtje langer open was geweest. Maar goed er is hier nog een duurder hotel namelijk “Hotel Royal”.

Maar goed om bij het begin te beginnen, ik ben vanmorgen rondom 9.00 uur vertrokken vanaf mijn slaapadres in Nykøbing, ik had goed geslapen, lekker gedoucht en afscheid genomen van mijn gastvrouw en een schat van een hond (Sence) geheten, wat voor ras het was, geen idee maar dat wist mijn gastvrouw ook niet.
Alles verliep voorspoedig de eerste vier kilometer geen centje pijn.
Toen begon het gedonder, ze hebben voor de fietsers iets bedacht dat ze niet zo plotseling op die grote brug komen, je stuurt ze eerst het bos in, vergeet daarna de richting goed aan te geven of verstopt de borden achter bomen, zodat arme onschuldige alleen gaande vrouwen de weg kwijtraken.
Er viel niet te fietsen want ik heb al eens eerder verteld dat de bospaden in het algemeen bezaaid liggen met grof grind of schelpen of gewoon met niets. Wanneer zoiets ook nog omhoog gaat kun je daar dus niet fietsen en MOET je lopen, of je nu een SUPERLICHTE- fiets, een ATB, of een ELO-fiets hebt, lopen zal je en nu zullen de eerste twee fietsen iets gemakkelijker een berg op te duwen zijn dan de derde, dus dat was niet leuk dat kan ik iedereen hierbij verzekeren.
Na een half uur die fiets bergop geduwd te hebben kwam er een eind aan het bos en stond ik midden in de weilanden met ergens ver op de achtergrond het geraas van auto’s, toen werd het mij duidelijk dat er iets verkeerd gegaan moest zijn. Maar om nu dat grote bos weer in te gaan was ook niet direct een optie, dus besloot ik eerst maar eens te kijken of er ergens een andere ingang naar de brug was. Na een poosje rondgereden te hebben kwam ik een man op een racefiets tegen, hij stopte en ik zei dat ik van Nyköbing kwam en graag naar Holstebro wilde maar dat ik verdwaald was in het bos en zodoende de brug gemist had.
Ja...???... daar vraagt u mij wat.
De man heeft mij uitgelegd hoe ik wel rijden moest en reed weer verder.
Nou ik de raad van die man opvolgen en ik kwam inderdaad bij een brug maar niet de brug die naar de overkant ging die ik wilde, dit was een plaatselijk bruggetje.
Wat nu, want die grote brug die zag ik nu ook niet meer. Weer wat rondgereden tot ik bij een huis kwam waar een vrouw in de tuin bezig was, naar die vrouw toe gestapt en gevraagd hoe ik in Holstebro kwam.
Ja daar vraagt u mij wat, ik zal mijn man wel even roepen, dus de man komt, en begint mij daar dingen uit te leggen die ik al wel wist alleen ik wist niet hoe.
Maar goed hij wist er wel iets op “we gaan met mijn auto”.
Nee, zei ik dat lijkt mij niet zo’n goed idee want het is een hele zware

fiets, die je niet zomaar even op een auto plant, ach dat valt wel mee zei die nog. Ik dacht laat maar hij komt er wel achter dat het niet wil. Maar ja het mannetje was al in huis gegaan om even later met een fietsdrager en autosleutels aan te komen.
Nou we hebben het eenmaal geprobeerd en toen heb ik mijn idee aangedragen.

U stapt in de auto en rijdt langzaam voor mij uit en ik volg u wel.
Oké, doen we, zo gezegd, zo gedaan, zo kwam ik toch nog bij de brug. Het bleek dat de beste man een lotgenoot van mij was, hij had ook fibromyalgie maar was nog voor 25 uren in de week aan het werk als receptionist in een groot pretpark, waar we net voorbij gereden waren. We bleven nog even praten en een eindje lopen met de fiets want we moesten weer eindje door een bos om bij de grote weg te komen. Daar nogmaals uitleg gekregen van wat ik vooral niet moest doen en namen we afscheid. Dag meneer, dag mevrouw, wees voorzichtig.
Nou dat heb ik mij ter harte genomen want oei als ik ervan uitga dat ik misschien 90 word, dan zijn er nu toch wel 10 jaren vanaf,
JEZUSNOGAANTOE.

’t Was maar goed dat er na zo’n 500 meter een fiets- en voetpad kwam, want anders had ik het even niet geweten, ik denk dat ik mij omgedraaid had en op mijn alternatieve route was overgegaan.
Maar goed het uitzicht op de brug was prachtig.
Toen het fiets- en voetpad er was ben ik natuurlijk even van de fiets gegaan en heb wat foto’s gemaakt.
Ik weet niet hoe lang die brug is, maar wel wanneer die gebouwd is, namelijk 1977. Maar goed aan deze brug kwam dus ook een eind, en daar gaat die weer, weer de

snelweg op er is nu eenmaal geen andere weg.
En druk dat het er was, er waren eigenlijk alleen maar gewone auto’s en campers, af

en toe was er een vrachtwagen.
En zo rijd ik door alsmaar die snelweg, het is gelukkig mooi weer maar daar heb je niet veel aan wanneer je niet ontspannen kunt rijden. Hier kwam ik ook op het

idee dat ik maar een rustdag moest inplannen, dus twee nachten blijven in Holstebro, ik heb honger en eigenlijk ook een beetje dorst, een eindje verder zie ik een tankstation, laat ik daar maar even stoppen om iets te eten en te drinken.
Goed idee.
Dus zogezegd,zo gedaan. Flinke bak patat die nog met geen twee mensen te

verstouwen was en een kleine cola.
Toen vervolgde ik mijn weg, nog 30 km. Het gaat ondertussen over een iets rustiger weg maar toch..., het is nog steeds druk op de weg, af en toe is er een fietspad

naast de grote weg maar meestentijds niet en dat is niet leuk
Om ongeveer 16.00 uur bereik ik Holstebro, snel de Toerist Informatie opgezocht en gevonden en... gesloten om 15.00 uur.
Maar omdat de Toerist Informatie een balie heeft in het zwembad is er

wel iemand van het zwembad aanwezig en die verteld mij dat er twee hotels zijn, een dure, en een hele dure.
Nou ja vertel mij dan maar even waar dat dure hotel is en dan beslis ik wel wat ik doe.
Zo komt het dat ik een nacht slaap in Best Western Hotel Schaumburg, want twee nachten wordt mij iets te gortig.
De bon die ik morgen krijg bewaar ik.
Waarschijnlijk scan ik hem en sla hem bij dit dagboek op.
Morgen gaat de reis, na een uitgebreid ontbijt, richting Ringkøbing.

 

 

6