13
Budel Dorplein – Maastricht
Afstand: 76,96 km
Zo , het regent weer eens.
Het 6.00 uur in de morgen en de regen valt kletterend op mijn zolderraam.
Niks zachtjes tikt de regen…enz.
Man,man, nog nooit in welke vakantie dan ook is er zoveel regen gevallen.
Minstens 80% van de vakantie heeft het geregend. Ben er nu zo langzamerhand goed flauw van. Maar als ik de weermannen en vrouwen mag geloven wordt het met ingang van maandag beter. Ik blijf hopen.
Het ontbijt is afgesproken om 8.30 uur. Ik kan dus nog even weer gaan slapen, dat doe ik dan maar.
Maar van slapen komt niet zoveel meer. En eindelijk is het dan 8 uur, tijd om op te staan en mij te douchen en aan te kleden, de tas in te pakken en naar beneden te gaan voor het ontbijt.
Vanmorgen warme broodjes en een kakelvers eitje zo onder de kip vandaan. Heerlijk!!!
Na het ontbijt de bagage op de fiets laden, betalen en daar gaat die dan.
Het is 9.30 uur en het is droog.
En vanmorgen gaan we eens niet fout rijden, dat kan ook niet want ik kan maar twee kanten op.
Rechtsaf gaat daarheen waar ik gisteren vandaan gekomen ben, dus wordt het automatisch linksaf, dan steeds maar rechtdoor en dan richting Weert, dat staat allemaal duidelijk aangegeven.
Kan dus niet fout gaan.
De wind komt uit het Noordwesten en die heb ik voorlopig schuin in de rug.
Dat schiet op.
Daar komt nog eens bij dat het droog is.
Maar het is net of de regen het hoort en denkt ik zal maar weer eens wat laten vallen.
Een miezerig regentje valt naar beneden en voor ongeveer 5 minuten schuil ik even in een bushokje.
Daarna gaat het verder, Weert en Stamproy heb ik gehad.
Op weg naar Maaseik gaat het wat erger regenen en besluit ik ook maar mijn regenbroek aan te doen. Verder gaat de reis. Af en toe is het droog en probeert de zon er ook wel door te komen maar het gaat niet echt lukken.
Het zal ergens in de buurt van Stein zijn geweest dat het ineens zo hard gaat regenen dat verder fietsen even niet gaat.
Gelukkig ben ik vlakbij een tunnel , dus daar maar even schuilen.
Het is ook de laatste bui van vandaag.
Zonder al te veel moeite bereik ik dan ook Maastricht. Het is 14.45 uur.
Nu alleen nog even het logeeradres opzoeken.
Volgens het boekje van Vrienden op de fiets is het logeeradres in het zuiden van Maastricht tegen de Belgische grens aan, op de weg naar Tongeren. Nou dan gaan we dat toch even opzoeken.
Om 15.30 uur is het adres gevonden zonder navigatie. Toch wel redelijk knap vind ik zelf. Maar ik vind dat het nog een beetje te vroeg voor het logeeradres is en ik ga dus maar vast even kijken waar of hier ergens iets te eten is voor straks want helemaal naar het centrum van Maastricht gaan vandaag lijkt mij net iets teveel van het goede.
Vlakbij zijn een paar restaurantjes. Die zijn trouwens pas om 17.00 uur open. Dan toch maar naar mijn logeeradres gaan.
Zo komt het dat ik om 16.00 uur aanbel bij mijn gastvrouw van de volgende 2 nachten.
Ik druk op de bel en gelijktijdig gaat de deur open en een zeer verbaasde mevrouw doet open. Ze verwachtte iemand anders.
Familie van haar hadden een halfuurtje daarvoor gebeld dat ze even langs wilden komen en ja dan kijk je inderdaad verbaasd wanneer er ineens iemand anders voor je deur staat. Wel iemand die ze ook verwacht, maar dan iets later. Evenzo goed ben ik natuurlijk van harte welkom.
Terwijl ze bezig is de koffie te maken gat de voordeurbel en staat de verwachte familie voor de deur.
Wanneer ik voorgesteld ben, sta ik gelijk in de belangstelling en willen de mensen gelijk van alles weten over waar ik vandaan kom en waar ik naar toe ga, hoelang ik al onderweg ben. En natuurlijk het weer, dat toch eigenlijk helemaal geen fietsweer is. Maar ja, zeg ik, wat moet ik dan? Ik kan niet halverwege ophouden. Moet ik alle mensen afbellen waar ik nog naar toe moet. En dat is absoluut niet aan de orde.
Na een uurtje vertrekt de familie weer en wijst de gastvrouw mij mijn kamer, krijg ik de sleutel van de voordeur die tevens ook de sleutel van de achterdeur is en kan ik mijn gang gaan. Brood en beleg ligt in de koelkast op mijn kamer waar tevens een waterkoker, koffiezetapparaat en koelkast staan.
Nadat ik de accu van de fiets aan de lader heb gedaan ga ik maar eens een hapje eten halen bij de Griek heb ik bedacht.
Maar deze Griek valt een beetje tegen. Het is er lawaaierig en de bediening is ook niet in topvorm. Lang wachten en zomaar je brood weghalen wanneer je eigenlijk nog niet klaar bent met het voorgerecht. Daarna duurt het weer uren voordat het hoofdgerecht komt. En al die tijd heb ik het gevoel alsof ik op de kermis in Tilburg ben zo’n lawaai.
Nadat ik de Moussaka voor het grootste deel heb opgegeten vind ik wel goed, ik wil betalen maar ook dat gaat moeilijk. Zal ik zo weggaan?
Nee, toch maar niet doen.
Ik leg heel demonstratief mijn portemonnee op tafel.
En BINGO daar staat de serveerster. Ik wil graag afrekenen zeg ik. Even later de rekening. Vandaag even geen fooi. Doe eerst maar eens beter je best.
Ik ga terug naar het logeeradres voor en bakkie koffie en om het digitale dagboek bij te houden.
Morgen een dagje Maastricht.