vrijdag, 10 juli
Bremen – Nienburg / Wezer
Afstand: 74,6 km
Voor ik het vergeet, ik moet hier in dit hotel zelf voor mijn ontbijt zorgen.
En, jonge, jonge, jonge wat een lawaai, herrie, gescheld en wat al niet. Een verschrikkelijke nacht.
Bijna geen oog dicht gedaan.
Dan was het weer even stil voor 10 minuten en dan was het weer raak. Dit alles vond plaats vanaf een uur of 2.00. Niet te harden.
Om 6.00 uur had ik er genoeg van, ben van bed gegaan heb gegeten,
2 chocoladebroodjes, halve liter melk en water voor het innemen van de medicijnen.
Toen de tassen gepakt en tot de conclusie komen dat het op dit moment droog is. Ik ben benieuwd hoelang dit zo blijft.
Na mij te hebben aangekleed begin ik maar eens met de tassen naar beneden te brengen.
Beneden bij de receptie wacht mij de volgende verrassing.
Ik zeg netjes goede morgen en vraag of de deur naar buiten al open is want daar staat mijn fiets. Vraagt de dame bij de receptie of ik mijn sleutels even wil inleveren.
Nee, zeg ik want ik ben nog niet klaar met het ophalen van mijn bagage.
Ja, zegt ze maar het is de gewoonte om de sleutels in te leveren voordat U weggaat! Ja, zeg ik dat begrijp ik maar ik ben nog lang niet weg. Daar heeft ze niet van terug en ze komt met een sleutel van de buitendeur aanzetten daar waar mijn fiets staat.
Nou, die is flink nat en ik ben blij dat ik de fiets zo goed als mogelijk had afgedekt. Nu is tenminste de ingang van de accu droog gebleven en ook de kilometerteller op het stuur is gelukkig droog gebleven. Maar verder is werkelijk alles nat. Had ik nu gisteravond maar even de stuurtas eraf gehaald dan was die tenminste ook droog gebleven.
Maar goed, het is niet anders.
Tasje voor tasje haal ik alles op van mijn kamer. De ogen van de dame bij de receptie worden steeds maar groter.
Ach, laat maar. Ik had ook alle tassen ineen keer in de lift kunnen pleuren en met een vergrelde kop ( is Gronings voor zeer ontstemd ) naar beneden kunnen brengen.
Zo alle tassen zijn beneden, nu is de dame achter de receptie aan de beurt, of eigenlijk ben ik nog steeds aan zet.
Ik vraag haar of er ook een nachtportier is? Ja, zegt ze, ik heb hier de hele nacht gezeten. Oh, zeg ik, heeft U dat lawaai niet gehoord? Nou nee zegt ze, het was juist erg rustig vannacht. Oh, zeg ik. De volgende vraag. Mag hier in het hotel gerookt worden op de gangen. Nee, zegt ze. Nou zeg ik dan, er wordt hier wel degelijk gerookt. En niet alleen sigaretten. Nu is het oorverdovend stil. Ik kan het niet bewijzen. Maar ik rook al jaren niet meer maar de geur van sigaretten en joints die ruik je boven alles uit.
Het is en blijft doodstil. Hier heeft ze niet van terug.
Ik geef haar de sleutel waar ze zo heftig naar verlangd en wens haar een goede dag.
Daarna ga ik weg naar buiten waar mijn fiets op mij wacht.
Ik pak de tassen op de fiets en vertrek richting Nienburg / Weser. Het is 7.45 uur.
De eerste anderhalf uur is het wel aardig droog en er verschijnt zowaar een waterig zonnetje. Maar dan gaat het motregenen, dan is het weer even droog en bij Hoya breekt de pleuris uit. Ik bedacht net op dat moment ik moest maar eens even iets eten want mijn buik knorde dat het een lieve lust was. Eerst maar eens schuilen voor deze regen. Het was er ook zomaar. Na een tijdje gaat het een beetje minder hard regenen, dus maar weer even verder gelopen . Aan het eind van de straat is een konditorei. Daar maar eens naar binnen en vragen om iets zoets maar alle zoete broodjes zijn uitverkocht vanmorgen. Nou doe mij dan maar een appelflap en ik wijs naar de appelflap die ik graag wil hebben Waar eet U het op, vraagt de mevrouw of neemt U het mee. Nee, zeg ik, ik eet het buiten op. Oh, wilt U dit formulier even invullen. Of wacht ik zal het wel even voor U invullen. Nou, al gauw is de lol er van af want mijn straatnaam in Nederland is wel even iets anders dan Haubtstrasse in Duitsland. Daar komt de mevrouw dus ook achter. Zal ik het maar even invullen vraag ik. Ja, zegt ze, doet U dat maar.
Na het eten en drinken te hebben genuttigd gaat de reis weer verder. Het regent nog steeds een beetje. De weg naar Nienburg / Wezer is lang erg lang maar dat komt waarschijnlijk door slaap tekort en (honger). Ik wou dat ik er was, denk ik vandaag wel 100 keer.
Ik kan echt niet genieten vandaag.
Maar ooit zal het beter worden. Misschien morgen al wel.
Eenmaal in Nienburg / Wezer duurt het ook nog even dat ik het gevonden heb. Later zou blijken dat (in dit geval) Google het niet helemaal goed had bekeken want de kaarten van mijn navigatie zijn van Google Maps.
Maar zo tegen 15.00 uur ben ik dan toch bij mijn gastvrouw van vandaag. Aardig mens.
Nadat ze alles heeft uitgelegd hoe het werkt ga ik weer richting Altstadt voor een lekkere maaltijd. Kippenvleugeltjes met pommes en sla en sausjes. Na het eten loop ik weer terug naar de straat waar mijn overnachting is.
Morgen gaat de reis naar Hannover.
6