14 - 2009
Dag 15
Bredstedt - Husum - Heide
Afstand: 81,39 km

Het is droog wanneer ik vanmorgen opsta. Een waterig zonnetje probeert iets meer te zijn dan een waterig zonnetje, het lukt niet echt. Eigenlijk mislukt het helemaal want tegen een uur of 8.30 uur regent het in alle hevigheid. We zitten met zijn drieën in de ontbijtzaal te eten, een echtpaar uit Stutgard en ik. Het echtpaar heeft vakantie en zijn hier neergestreken in Bredstedt en maken van hieruit dagtochten. Ze zijn hier al vanaf donderdag en gaan woensdag weer weg. Wat ze vandaag gaan doen is niet helemaal duidelijk voor mij. De man vertelt dat ze ook in Nederland geweest zijn met vakantie, dat was vorig jaar. Ze waren in Harlingen geweest en daar met de boot naar Texel geweest, Almere, Wassenaar, Den Haag en in Groningen waren ze naar een grote vliegshow geweest, nu kan ik mij vaag iets herinneren van een

vliegshow maar of die op vliegveld Eelde is geweest vorig jaar dat weet ik niet. We hebben het ontbijt achter de knopen en gaan naar onze kamers, ik om mijn spullen op te halen, het echtpaar om te bedenken waar ze vandaag heen zullen gaan. We wensen elkaar nog een prettige vakantie zonder al teveel pech, en gaan elk onze

eigen weg. Het regent nog steeds, niet zo hard meer maar toch... het regent! Ik haal mijn fiets op die achter het hotel geparkeerd staat, maak de fietstassen droog en zet de sporttas erop, doe de zelfgemaakte regenhoes erover, trek een fleece-jas aan met

daaroverheen mijn regenjas, ik twijfel nog even of ik ook direct een regenbroek aan moet doen. Ik doe het niet, omdat ik eigenlijk een pest heb aan die dingen. Het is droog op het moment dat ik vertrek het is bijna 9.30 uur, Het is  20 km naar Husum. Dit alles is even goed om te onthouden want normaal gesproken zou ik om ongeveer 10.30 uur in Husum zijn. Maar ik was goed 7 km buiten Bredstedt toen ik wel een heel donker regenwolkje zag, ik had nog even getwijfeld of ik het bushokje zou nemen om te schuilen of dat het toch maar het volgende hokje moest worden, die ongetwijfeld niet ver weg was. Laat ik het volgende hokje maar doen. Mis er was geen volgend hokje, wel een paal, een stel bomen een parkeerplaats en net als vanmorgen en gisteravond de regen viel er in alle hevigheid uit. Op de parkeerplaats staat een vrachtauto en een grijze VW-personenauto (nee, geen cabrio). De persoon in de auto wenkt dat ik komen moet, ik doe het maar want wanneer ik daar blijf staan word ik nog natter dan nat. In de auto zit een vrouw, ik stel mij voor en zei zegt ook hoe ze heet. Ze heet Christianne. Christianne is op weg naar Bredstedt om als ik het goed begrepen heb daar examen als timmerman(vrouw) te doen. Christianne draagt een gehoorapparaat en is 34 jaar oud. We praten met elkaar alsof we elkaar al jaren kennen. En de regen die gaat maar door, het is ondertussen dus al
10.30 uur. ik ben ongeveer 10 km opgeschoten. Het is dus de bedoeling dat ik vandaag of in Busum kom of in Marne en dat ligt allebei na Husum nog iets

van 40 km daar vandaan  Het zal dus op z’n minst een latertje worden vandaag.
Het wordt lichter en er komt zowaar weer een waterig zonnetje kijken. We nemen afscheid van elkaar en ik wens haar succes met het examen en zei mij een prettige vakantie verder.
Ik zou misschien 10 minuten gereden hebben toen de volgende bui zich aankondigde, dit maal was er geen auto en geen bushokje, dan maar doorrijden en flink nat worden want ik had nog steeds geen regenbroek aan. Ergens zie ik een pompstation nog even flink doortrappen en dan kan ik schuilen en misschien een warm bakkie doen, want daar heb ik wel zin in. Wanneer ik het pompstation bereik gaat het net weer minder hard regenen, ‘t zal mij wat, eerst koffie, dan zien we wel verder. Husum is nog ongeveer 6 km, de tijd? 11.15 uur. Ben dus bijna 3 uur onderweg en nog geen 20 km opgeschoten, het moet wel heel snel veranderen

want anders...? Ja, wat anders? Na een bak hete koffie van een jongedame van een jaar of 18, die liever had dat ik ergens anders ging koffiedrinken, en een bezoek aan het toilet was het inmiddels droog geworden en kon ik dus ergens anders heengaan.

Het laatste stuk naar, hoe heet het ook weer? Oh ja, Husum. Na nog eens een kwartiertje gefietst te hebben kom ik dan toch eindelijk aan in Husum, het is 11.45 uur. Het centrum opzoeken kost mij ongewoon veel tijd en ik rijd ook nog een keer verkeerd omdat die borden soms zo onduidelijk aangeven wat je moet doen. En juist wanneer ik erachter kom dat het centrum echt de andere kant op is, gaat het dus weer ontzettend hard regenen. Dit keer is er een heel mooi bushokje en daar ga ik maar staan even later komt er nog een vrouw aan en met z’n tweeën staan we in het

bushokje te schuilen voor de regen. Die verteld dat ze bijna thuis is, ze kan vanaf hier haar huis zien. Ik vraag haar hoe ik in het centrum kom en ze legt mij uit hoe het precies zit. En ik weet waar ik verkeerd gereden ben. Het regent maar door, nou als dit dan de laatste bui is van vandaag doe dan nog maar even. Zo staan we daar
2 mensen, af en toe zeggen we wat tegen elkaar, soms vraagt ze wat en geef ik antwoord of andersom. Dit is wel de langste bui tot nu toe. Eindelijk wordt het wat lichter in de lucht en houd het op te regenen. We wensen elkaar nog een prettige dag en gaan onze eigen weg. Ik naar het centrum, zij naar huis nog geen 200

meter verderop. Het centrum vind ik niet echt, wel het station en dat is ook prima. Het centrum en het station zijn goede punten want daar staan de meeste borden die aangeven waar je langs moet om een bepaalde plaats te bereiken. Het heeft nog eenmaal flink geregend vandaag, wel ongeveer 10 minuten nadat ik afscheid

had genomen van de vrouw in het bushokje. Bij het station van Husum besluit ik waar ik naartoe ga vandaag, de keuze is

gevallen op Heide, het is net zover als Busum maar ligt meer in de lijn van waar ik heen moet om over de Elbe te komen. Een paar km na Husum ben ik over de Eider gekomen, die ging flink te keer. Dikke schuimkoppen en ontzettend wild water. Het wordt nog warm. De regenjas is ondertussen uit en de fleece-jas heb ik los gedaan. Trouwens even na Husum en even voor de brug over de Eider ging dus even mis. Ze zijn daar met de weg bezig en hebben een omleiding bedacht voor de fietsers dat die gemakkelijker over de brug kunnen. Maar zoals altijd gebeurd, je krijgt een hele tijd

om de 10 meter een bord hoe of je rijden moet houden de bordjes plotseling op, niet één bordje meer te zien. Op de grond in het gras zit een man hij bestudeert een kaart, tegen een lantaarnpaal staat een fiets met bepakking. De man is met vakantie net als ik, ik stop om te vragen of ik helpen kan, hij begint een heel verhaal af te

steken in Joost mag het weten welke taal dan ook , maar het is geen Nederlands, geen Deens en zeker geen Duits. Wat het wel is weet ik niet, en ik help ook niet verder. Ik vermoed dat het iets van Pools of Russisch is geweest. En waarschijnlijk was die net als ik een beetje boos over het feit dat er nergens meer een bordje

te vinden was over hoe je in Heide moest komen. Ik kwam op een gegeven moment een postbode tegen, nadat ik daar aangevraagd had waar of de weg naar Heide lag, kwam ik het bordje ook tegen, alleen was het bordje ineens wel heel erg klein geworden, ik heb nog even gekeken of ik de, Pool cq Rus, nog ergens zag maar

die was in geen velden of wegen te bekennen, dus ben ik maar verder gegaan. Eenmaal over de brug doet hetzelfde probleem zich nog een keer voor. Wel geteld 2 borden tegengekomen die je totaal de verkeerde kant opsturen. Tenslotte maar gevraagd bij mensen die bezig waren met bouwen van een huis en net stenen

aangeleverd hadden gekregen. Een jongedame van een jaar of 20 en een jongeman van ongeveer dezelfde leeftijd kijken mij aan alsof ze het in Keulen horen donderen, en zeiden maar dat is nog heel ver hoor. Ja dat weet ik en zover is het nou ook weer niet, nog een kilometer of 20. Nou zij konden mij dat niet vertellen maar ze hadden een mannetje “slaafje” daar rondlopen en die regelmatig in Heide kwam, het was een Oekraïner bleek later, toen hij mij persoonlijk de weg wees naar Heide. Het was een aardige man, en hij was al met pensioen, kreeg van de staat elke maand 600 euro, maar daar had die niet genoeg aan en zodoende hielp hij daar mee om een huis te bouwen, maar de mensen waren niet goed voor hem, hij werkte zich te pletter en kreeg daar welgeteld 70 euro in de maand voor. Af en toe mocht die dan eens een vrijdag of zaterdagavond uit, maar geld had hij daar niet voor. Maar goed, ik heb geen idee wat of daar waar van is, maar ook al zou de helft maar waar zijn, dan nog is het schandalig. Moderne slavernij noemen we dat !!! Maar nadat de man mij persoonlijk had afgeleverd op het punt van waaruit heel gemakkelijk is om Heide te bereiken gaf die mij een hand en wenste mij een goede reis naar Heide en naar Holland, ik bedankte hem en wenste hem ook het allerbeste, wat kon ik meer zeggen? En zo fietste ik verder. Vanaf hier is het een peulenschil en al snel bevind ik mij in allerlei voor dorpjes van Heide. Eigenlijk heet dat anders, maar ik kan niet zo gauw bedenken hoe of dat heet. En om even voor 17.00 uur bereik ik Heide en ik sta gelijk voor de Toerist Informatie. Komt dat even goed uit, gelijk maar even naar binnen om te vragen of zij daar nog een goedkoop onderkomen weten voor één nacht. Ze wijst mij er eentje aan en vraagt of ze die even zal bellen om te vragen of die nog een plekje heeft. Is goed, zeg ik, even later komt ze terug dat die mevrouw nog een plekje heeft voor één nacht. Ze wijst mij op een plattegrond aan waar het is, het is vlakbij dus ben ik er zo. Het is Pension Sabine en het is een heel groot huis in een gewone straat met wel meer hele grote huizen. Mijn gastvrouw is een vrouw van

ergens in de vijftig en heet Sabine en is dol enthousiast en wil van alles weten over mijn reis vanuit Hirtshals. Zelf fietst ze ook heel veel en heeft ook vaak buitenlandse fietstripjes maken zoals ze zegt.
De fiets mag in de schuur staan maar na een snelle blik in de schuur zeg ik laat maar buiten staan want hij past niet door de deur en ik heb geen zin om de fietstassen eraf te halen. Dus blijft die lekker buiten staan, goed op slot en de beschermhoes erover voor het geval het wel gaat plenzen. Nadat ik de bagage naar boven heb gebracht en Sabine mij de badkamer en wc heeft laten zien en ik de accu’s aan de oplader heb gedaan ga ik nog even weg om iets te eten en wat te drinken ophalen en niet te vergeten mijn sms’jes versturen dat ik goed ben aangekomen in Heide. Nadat ik heb gegeten ga ik weer verder met het schrijven een bezigheid die elke dag terugkomt en ook leuk is om te doen. Gelukkig dat het nu op de pc kan, en ik het niet allemaal meer hoef op te schrijven.
Om ongeveer 23.30 uur ga ik slapen.
Morgen ga ik richting Drochtersen.

 

 

15