26
Cuxhaven – Nordenham
Afstand: 66,9 km
Goed, zoals eigenlijk wel te verwachten viel kwamen er vannacht geen andere vrouwen bij op onze kamer en hadden we dus het rijk alleen. Een leuk mens zoals ik al zei, alleen we hebben geen adressen uitgewisseld. Misschien dat , dat ooit nog komt want een visitekaartje heeft ze wel gekregen dus wanneer ze nu naar mijn website gaat komt alles misschien toch nog goed.
Dus vandaag van Cuxhaven naar Bremerhaven gefietst, dan met de veerboot naar Blexen heet het maar voor het gemak noemen we het alvast Nordenham. Het ligt nog wel een dikke 10 km verderop maar dat mag de pret niet deren.
Alles in de Zen modus, het is warm, zeer warm en alleen af en toe de wind zorgt voor verkoeling. Er valt eigenlijk niet tegen te drinken want zo gauw je begint te drinken blijf je drinken, dus wordt er alleen af en toe wat gespoeld zodat de mond wel nat wordt maar niet vraagt om meer.
Ook nu vandaag heb ik geen herinneringen aan 2015, zelfs wanneer ik in Bremerhaven bij de Weser-fähre ben heb ik daar een compleet andere voorstelling van. Het is zelfs zo erg dat ik een mevrouw vraag of deze fähre hier altijd al was. Ik bedoel was deze fähre hier ook al in 2015? Ze verzekert mij dat deze fähre hier altijd al was zolang zij zich kan herinneren. Ik blijf het vreemd vinden dat ik een compleet andere voorstelling van zaken heb. Het gekke is de aankomst in Blexen herinner ik mij wel, het halfvergane hotel dat nu in de steigers staat. Verder is het één groot gapend gat. Want daar waar ik nu langs fiets moet ik in 2015 ook gefietst hebben want anders was ik nooit gekomen waar ik toen heen ging.
Maar goed, nu gaan we niet zover als toen, alles bij elkaar wordt het zo’n 68 km vandaag.
Omdat ik nogal vroeg in Nordenham ben ga ik even bij de REWE langs voor een blikje Radler 2,0 % want 0,0 % is er niet te vinden ook niet bij de Penny die naast de REWE zit, en het smaakt heerlijk. Daarna even het openbaar toilet bezocht die je letterlijk overal vindt in Duitsland maar ook in Denemarken. Daarna om de tijd een beetje te verdrijven een eiskaffee gekocht bij de backerei annex konditorei eisshop.
Wanneer dat ook op is maar mijn weg gezocht naar het hotel dat ditmaal gevonden wordt zonder de navigatie, dit omdat de Bahnhofstrasse een hele lange straat is die van Nordenham-centrum naar Aits gaat waar ik logeer.
Ik heb nog nooit zo eenvoudig een adres gevonden. Om goed 16.00 uur ingecheckt, aardige mevrouw, legt uit waar alles te vinden is , waar mijn kamer is enz.enz.
Om 16.10 uur is alles geregeld, kamer, tassen ,fiets, WLAN-code. Heb zelfs mijn whatsappjes verstuurd. Dan maar naar buiten om te kijken waar ik straks iets ga eten.
Wat dan gebeurd valt eigenlijk met geen pen te beschrijven fiets je 1000-den kilometers per jaar en je struikelt over een losliggende tegel. Komt misschien ook omdat ik af en toe mijn voet vergeet op te tillen. Maar ik val nooit, dit keer is het raak. Gelukkig is er niemand die het gezien heeft. Even terug naar het hotel, schoonmaken en dan bedenken hoe ik aan iets kom die het zwellen doet stoppen zodat ik morgen (gewoon) kan fietsen.
Een Apotheker die hebben zoiets wel te koop. Maar omdat ik niemand vind in het hotel die mij daaraan helpt ga ik zelf maar op zoek naar een apotheek. Op een gegeven moment kom ik een oudere vrouw tegen en aan haar vraag ik of ze ook een apotheker weet. Ja, zegt ze daar en daar langs. Een paar honderd meter verder in de straat vraag ik aan een paar mensen die buiten zitten of ze ook weten waar een apotheker is. En ze zeggen mij waar de Apotheker is. Het is niet ver meer.
Bij de Apotheker aangekomen vraagt een aardige meneer aan mij of die helpen kan. Ik vertel hem wat er gebeurd is en voor het eerst moet ik er om lachen, net als de meneer zelf. Maar zegt hij , ik heb gel zakjes die leg je in de koelkast en dan op de gezwollen plek, nee, zeg ik , ik zoek iets dat sneller werkt want ik moet morgen weer fietsen. Oh, dat is even iets anders, zegt die. Ja, zeg ik in Nederland hebben we een gel die je er op doet en dan zwelt het niet zo op, want mijn knie begint ondertussen erg dik te worden. En warm. Ach, zegt de man dat hebben we hier ook wel, en laat mij een tube zien, ja zeg ik die moet ik hebben. Ondertussen legt die mij nog uit hoe ik dat gebruiken moet. De prijs € 6,45. De uitleg hoor ik al niet meer. Ik betaal en krijg als (cadeau) de gel zakjes voor in de koelkast mee, plus nog wat druivensuiker want dat is ook prima met dit weer. Ik betaal en ga weer op weg naar het hotel. Voor ik het hotel bereikt heb, heb ik al twee maal gel op de knie gesmeerd.
In het hotel aangekomen, nog maar een keertje smeren.
Nu even kijken waar ik ga eten.
De keuze valt op een Indiaas restaurant te niet ver van het hotel vandaan.Ondanks de toch wel pijnlijke knie heerlijk gegeten
Nu maar terug naar het hotel voor een volgende kniebehandeling.
Morgen gaat het hoe dan ook naar Bad Zwischenahn.
Wanneer het echt te pijnlijk is ga ik met de trein.
Maar eigenlijk is dat mijn eer te na.
27