10
Roosendaal –‘s-Hertogenbosch
Afstand : 104,72km
Vannacht had ik net zo goed op de grond kunnen slapen, zo hard was het bed en zo dun het matras.
Dus niet zo erg lekker geslapen. Maar om de oudjes niet af te vallen zeg ik dat ik redelijk goed geslapen heb.
De gastgevers van de afgelopen nacht zijn een echtpaar van tussen de 71 en 77 jaar die nog behoorlijk actief in het leven staan. Zij is nog bij een gemengd koor aan het zingen, samen fietsen ze nog op gewone fietsen en hij rijd nog auto. Zij is af en toe een beetje vergeetachtig en meneer begint wat minder te horen zegt die. Verder zijn ze wel aardig.
Zo dat waren dan de huishoudelijke mededelingen, nu over tot de orde van de dag.
Na een goed ontbijt wordt de bagage op de fiets geladen.
De reis kan weer beginnen. Het is nog vroeg want mevrouw moest naar de orthopeed toe, een scheur in de bovenarm, was een hele poos terug aangereden door een fietser die haar hond mee uit rijden nam.
Op zich niks mis mee, het wordt alleen een beetje link wanneer je de hond aangelijnd niet aan de stoepkant laat lopen maar gewoon aan de kant waar het andere fietsverkeer je tegemoet fietst.
Wanneer de hond dan een beetje uitwijkt en er komt iemand aan ja, dan kan het een keertje misgaan zoals in het geval van mijn gastvrouw.
Een grote wond op de knie en naar later dus blijkt een scheur in de bovenarm. Vervelend en pijnlijk allemaal.
Maar goed, de bagage is op de fiets en ik ga op weg naar het volgende adres in
's-Hertogenbosch.
En eigenlijk gaat het gelijk al fout. Omdat de mensen in een soort van hofje wonen en er veel hofjes bij elkaar komen is de hoofdweg een beetje moeilijk te vinden. Ik weet nog wel dat ik langs een kinderboerderij gekomen ben en daar kom ik nu ook weer langs, alleen in omgekeerde richting.
Dat gaat ook wel goed maar omdat ik gisteravond constant voor een snelweg stond , sta ik daar nu ook weer. En gisteren moest ik er niet over, maar nu juist wel.
Maar waar???
Dus dan ga je fietsen, eerst naar links bij de snelweg, dan weer terug langs de snelweg, dan eens een keertje linksaf om bij de snelweg, weg te komen.
Maar iedere keer kom ik weer bij de snelweg uit en telkens kan ik er niet over. Om moedeloos van te worden.
Ik ben nu bijna een uur bezig om uit Roosendaal te komen. En ik kom hier niet weg. Ik ben al naar het centrum gefietst om te kijken of daar en wegwijzer staat richting Etten-Leur. Die staat er en zelfs een wegwijzer naar Breda.
En ze wijzen mij allemaal en eindje de goede kant op, maar dan plotseling houden de bordjes op.
Na een paar keer geprobeerd te hebben, houd ik uiteindelijk iemand op de fiets aan en vraag hoe of ik uit Roosendaal kom en het liefst richting Breda. Het is een man en die zegt tegen mij rijd U maar even met mij mee. Onderweg vertelt hij mij dat ik niet de eerste ben die om de weg vraagt.
Ik kijk hem verbaasd aan en zeg: hoezo?
De man zegt: “Ze hebben dit jaar borden weggehaald omdat ze de fietspaden verplaatst hebben, daarna hebben ze nog steeds die borden niet weer teruggezet”. En nu kan iemand die hier niet bekend is de weg niet vinden. Waarom zetten ze die borden dan niet terug vraag ik.
Ja dat is een goede vraag zegt de man. Ik zal eens bij de gemeente gaan informeren. Bij de gemeente, niet bij de ANWB? Ja de gemeente want die hebben die borden weggehaald.
Ondertussen zijn we bij de snelweg aangekomen en de man wijst waar ik erover en zo richting Breda kan fietsen.
Ik ben ondertussen 15 km en 1½ uur verder.
Ik kan alleen maar hopen dat de rest een beetje gesmeerder zal lopen.
In het begin loopt het dan ook wel gesmeerd maar even voorbij Breda gaat het weer mis.
De aanleiding is dat ik liever niet door Tilburg wil omdat ze daar de kermis aan het opbouwen zijn. En ik vind dat vragen om moeilijkheden. Ik wil dus graag via Oosterhout, om de één of andere reden lukt dat maar niet. Dan maar richting Tilburg en vlakbij Tilburg richting Goirle. En zo beland ik dan toch midden in een opbouwende kermis in het hartje van Tilburg.
Het is een drukte van belang, grote vrachtwagens met kermisattracties rijden voorzichtig tussen al bijna afgebouwde attracties door.
Er valt niet veel te fietsen en zo loop ik over de in opbouw zijnde kermis.
Ondertussen probeer ik wel de bewegwijzering in de gaten te houden. En dat lukt prima.
Aan het eind van de kermis staat weer een bordje waar ik langs kan richting
’s-Hertogenbosch.
Zo komt dan toch nog alles goed zou je denken.
Ja, uiteindelijk wel.
Maar eerst nog regen en wind want dat hebben we nog niet gehad vandaag.
Het was trouwens vlakbij 's-Hertogenbosch dat het begon te regenen, eerst dacht ik het valt wel mee. Alleen even de regenjas aan. Maar even later bij een bushokje toch ook maar de regenbroek aangedaan en de hoes over de tas gedaan.
Bennie die het ook nat werd en dus ook koud want hij loopt sinds kort in z’n nakie werd in de stuurtas gepropt naast de camera en het flesje water.
Zo gaat de reis weer verder.
In ’s-Hertogenbosch word de navigatie erbij gehaald en aangezet.
Ondertussen is het weer droog.
Het is vier uur wanneer ik bij het adres voor de komende twee nachten aankom. Wel wat vroeg. En omdat de gordijnen voor de ramen dicht zijn besluit ik om eerst maar eens naar het winkelcentrum te gaan en daar mijn regenpak uit te doen en de hoes van de tas af te halen. Even naar de supermarkt toe om wat te drinken te halen voor vanavond, nog even rondkijken of er iets is waar ik eventueel vanavond kan eten. En dat is er. De Griek, het wordt dus Grieks vanavond.
Daarna maar weer terug gefietst naar mijn slaapadres een paar honderd meter verderop.
Aangebeld, en nog eens aangebeld, het duurt even maar dan komt een behoorlijk op leeftijd zijnde mevrouw de deur open.
Ik stel mij voor en ze zegt je mag de fiets wel achterom rijden, dan wacht ik je daar wel op, kun je gelijk de fiets in de schuur neerzetten, als je hem tenminste niet meer nodig bent vandaag.
Nee vandaag niet, morgen misschien wel.
Maar al snel blijkt dat ik de fiets morgen ook niet nodig ben want het centrum is niet zo gek ver van het logeeradres.