6 - 2012
Dag 6
Stekene – Brugge
Afstand: 143,07 km

Soms heb je van die dagen die je waarschijnlijk nooit meer vergeet.
Ik had er eerst geen erg in dat het vandaag vrijdag de 13^de was.
En het ging ook allemaal goed totdat ik een beetje erg vroeg vlakbij Brugge was.
De afspraak was dat ik ongeveer een uur van tevoren zou bellen wanneer ik in Brugge was bij mijn logeeradres.
Toen ik dus keurig belde kreeg ik ten eerste al te horen dat ik gisteren al zou komen, dus donderdag. Ik heb toen geprobeerd uit te leggen dat het toch echt vandaag was dat ik zou komen was het oké, en spraken we af dat ik over twee uur dan zou komen. Alles oké.
Maar om de weg te vinden dacht ik, ik gebruik mijn Garmin (navigatie) maar, dan vind ik de weg ietsje gemakkelijker.
Nou dat heb ik geweten. Garmin is echt helemaal in de war. Omdat ik besloten had de navigatie niet meer voor de hele route te gebruiken, maar alleen dan wanneer ik in de stad aankom waar ik logeer. Neemt die de hele route door en gaat dan terug rekenen. Met andere woorden in ben bijna in Brugge en Garmin gaat dan berekenen waar ik het beste langs kan gaan om weer in Stekene te komen. Maar tussen de bedrijven door gaat die mij ondertussen ook iets van Brugge laten zien. Een soort van sightseeing. Dus hij brengt mij eerst naar Brugge en in Brugge stuurt die mij weer in omgekeerde volgorde terug naar waar ik die ochtend vandaan gekomen ben. Met alle gevolgen van dien.
Ik wist dat mijn logeeradres in de buurt van het centrum lag. Maar Garmin stuurde mij op een gegeven moment ergens ver uit de richting van het centrum en nog verder, zelfs buiten Brugge. Nu hoor ik iedereen al zeggen dan tik je toch gewoon opnieuw het adres in. Ja, dat kan, maar dan nog gaat die de andere kant uit omdat die is ingesteld op auto’s, en de dan met al dat eenrichtingsverkeer in Brugge, ja dan wordt Garmin overspannen.
En dan het volgende sta op een gegeven moment op een plek waar je al tien keer hebt gestaan en besluit je om op de stadsplattegrond te kijken, staat de straat er niet eens op.
Dan ga je toch echt aan jezelf twijfelen. Dan maar eens vragen.
Nee, nog nooit van gehoord, is telkens het antwoord.
Dan na een paar keer vragen is er iemand die heeft er weleens van gehoord, maar weet niet precies meer waar of het is. Nou, probeer maar eens, zeg ik. Maar het antwoord dat ik dan krijg daar schrik ik toch wel een beetje van. Het ligt helemaal buiten Brugge in een dorpje zo’n 15 km. verderop. Maar ja het is en stadsdeel van Brugge zegt die nog. En misschien dat,  dat ook een centrum heeft. Ja, misschien wel. En ik, gek die ik ben trap er nog in ook. En zo beland ik tegen een uur of half 8 ’s avonds in het gehucht Knesselare.
Onderweg had ik al wel aldoor iets van hier ben ik al eerder geweest vandaag. Tot mijn grote opluchting kwamen er een man en een vrouw aan die een avondwandelingetje maakten. Maar eens even vragen waar of ik ben, en even vragen of ze misschien wet waar de St.-Ewoudsstraat is.
Nou over het tweede kunnen we kort zijn er is hier geen St.-Ewoudsstraat. En je bent  hier in Knesselare. Tja, toen begon mij het zweet toch wel en beetje op de rug te staan. Had ik net zo’n kleine 15 km gefietst, kan ik alles weer terug fietsen plus dat ik nog steeds niet weet waar of ik moet zijn in Brugge. Maar eens even gebeld met Brugge, en gevraagd waar of ze dan wel woonde in Brugge , want ik kan het niet vinden. De details van dit gesprek zal ik iedereen maar besparen.
Maar ze woont echt wel in Brugge.
We spraken af dat ik weer naar Brugge zou fietsen. Naar de Smedepoort, en daar weer opnieuw contact zou opnemen. Het stadsdeel dat ik moet hebben heet St.Andries. Nou ik kan iedereen geruststellen ik heb de Smedepoort nooit gezien. Misschien zondagmorgen toen ik richting Gent ging.
In ieder geval ben ik op een gegeven moment bij het station en zie alleen maar bordjes met daarop St.Andries. Ik denk laat ik maar bellen, ben nu toch al veel geld kwijt met dat mobiele gebel.
De navigator weer eens aangezet en raad eens hij geeft feilloos aan waar of ik langs moet, en het is nog steeds vrijdag 13 juli. Het is tegen half elf ’s avonds dat ik arriveer op mijn logeeradres.
Een gastvrouw die een tikje aangebrand is doet de deur open wanneer ik aanbel.
Ze  probeert het te verbergen, maar ik kijk erdoor heen.
Sms’jes worden er die avond niet verstuurd, want dat durf ik niet meer.
De gastvrouw laat mij m’n kamer zien, en waar de douche en het toilet zijn. Waarschijnlijk heeft ze nog veel meer verteld, maar ik heb er weinig van meegekregen.
Ik ben moe en heb dorst en eigenlijk ook een beetje honger. Gelukkig is er een pilsje die ik vanmiddag gekocht had bij de plaatselijke supermarkt met een flinke zak chips. Moet kunnen voor en keer. Morgen eet ik wel een beetje meer.
Morgen ook een dagje Brugge.

7