2017 - 10

19 juli
Kassel – Ringgau

Kassel, langs de Herkulesradweg naar Ringgau
Afstand  66,95 km

Alleen al om aldoor die trappen op en af telopen ben ik blij dat ik vandaag uit de Jeugdherberg kan. Het was eigenlijk ook niet het schoonste van het schoonste. Van plinten schoonmaken, nog nooit van gehoord, dikke spinnenwebben onder het bed, bekers die niet schoon zijn geworden na de afwas, noem het maar op. Dus wat dat betreft ja ben blij dat ik daar weg ben maar het is wel leuk om met heel veel jonge mensen in één gebouw te moeten zijn en te zien hoe de één nog een groter ochtendhumeur heeft dan de ander.
Toen ik vanmorgen naar beneden ging voor het ontbijt alvast een deel van de bagage meegenomen en de lakens die ik bij het inschrijven heb gekregen. De lakens kon ik beneden in een ruimte in waszakken doen. Een deel van de bagage heb ik eerst maar in de hal neergezet, dat is wel vertrouwd denk ik. Na het ontbijt de accu en de andere tassen opgehaald en aangezien ik dat niet in eenmaal vasthouden kon was ik wel genoodzaakt om tweemaal de zes trappen op te lopen en weer af te lopen. PFFFF, en dat met dit weer. Na de derde trap verzuren mijn benen helemaal en dan ben ik dus nog maar op de helft, daarna wordt het na iedere trap even rusten voor zo’n dertig tellen. Dan de volgende trap, weer even rusten en dan de laatste trap.
Zo nu naar de kamer het allerlaatste ophalen en dan weer naar beneden. Fiets pakken, opladen, sleutel teruggeven en mijn Stayokay-kaart weer in ontvangst nemen.
Het is kwart voor negen en ik kan richting Ringgau gaan.
Eerst maar even een stukje lopen, een flesje water kopen bij de benzinepomp en dan nog maar een stukje lopen tot het station. Zover is dat niet, alles bij elkaar bijna een kilometer. Daarna op de fiets richting shöne aussicht. Dan hebben we het ergste denk ik al overleefd.
Mensen kinderen wat een drukte. Nu een rustig stukje en dan moet ik via een tunnel oversteken naar de andere kant van de weg. Wel een steile onderdoorgang en kost dus enige moeite om die fiets weer omhoog te brengen naar de straat aan de andere zijde van de tunnel.
Nu kan de rit pas echt beginnen. En halverwege begin ik een donkerbruin vermoeden te krijgen dat ik waarschijnlijk vanmiddag wel heel erg vroeg in Ringgau ben. Dan maar wat vaker rusten en wat meer foto’s maken. Tegen twaalf begint mijn maag te rammelen, tijd voor een hapje. Bij een plaatselijke grootgrutter wat lekkers te eten gekocht en een halve liter karnemelk met vruchten. Heerlijk buiten opgegeten en na de maaltijd weer verder langs de Herkules-radweg. De natuur is afwisselend, grote graanvelden en vele bossen.
En zoals verwacht ben ik inderdaad tegen drie vanmiddag in Ringgau.
Aangezien Ringgau maar een piepklein dorpje is, is de staat ook snel gevonden. Op de deur hangt een briefje met de boodschap “Ik ben er niet”maar er is een telefoonnummer bij die ik bellen mag , dan komt ze eraan. Ze is Iris de uitbaatster van dit pension. Ik druk het nummer dat op het briefje staat. Er wordt opgenomen en enigszins verbaasd is het antwoordt , bent U er nu al. Ik zeg, ja. Oh, maar dan kom ik eraan hoor. Ik wil nog zeggen doe maar rustig aan maar er is al opgehangen (of doe je dat niet bij een mobiele telefoon?)
Even later staat ze al voor me . Ik was bij de buurvrouw, even een bakje doen.
Kom dan laat ik zien waar je de fiets kunt neer zetten , zal ik wat bagage van je aannemen. Is goed zeg ik. Ondertussen laat ze mij het huis zien en vertelt wat ik doen moet en wat ik vooral niet moet doen.
Ik vraag of hier ook iets is om te eten want ik wil wel iets eten straks.
Nou das dan pech hebben want er is een restaurant in het dorpje maar die is juist vandaag gesloten omdat ze morgen een grote bruiloft hebben en dus vanalles klaar moeten maken voor de grote bruiloft. Maar een eindje verderop is een dorpskroeg en die heeft ook wel iets te eten. Dan ga ik daar zo even heen zeg ik. Zeg maar dat ik je gestuurd heb, dan komt het wel goed. Zodoende zit ik een uur later in de kroeg te praten met een andere gezellige mevrouw. Ze heeft heel vroeger in Meppen gewoond. En deze kroeg is nu  twee weken open. Na een paar pilsjes vraag ik of ze ook iets te eten heeft. Het worden worstjes met aardappelsalade en wat sla. Het was best lekker. Na de maaltijd ga ik terug naar het pension, maak nog een praatje met Iris en loop een rondje door de “wassertretstelle”. Heerlijk koud water zo uit de bron en gelegen naast het huis. Het water is iets van zeven graden maar het voelt na een minuut al helemaal niet meer koud aan.
Daarna naar mijn kamer gegaan
Op de televisie die ik nu ook weer heb is in het nieuws te horen en te zien dat het behoorlijk noodweer is in Keulen, het komt deze kant op. En ja even na acht uur vanavond breekt de pleuris uit, hard waaien en een donkere bijna zwarte lucht. Weer even later regent en dondert het. Nu om tien uur is het pikkedonker en is de regen en het onweer iets minder geworden.
Morgen gaat de reis naar Gotha.

11