2017 - 17 

27 juli 
Pretzsch – Luckenwalde
Pretzsch,  stukje Elbe-radweg, dan Jüterborg, Luckenwalde
Afstand: 93,99 km

Vanmorgen prachtig weer bij het vertrek, niets doet er aan herinneren dat het gisteren zo’n verschrikkelijk weer is geweest. Op mijn schoenen na is alles droog.
En na een geweldig ontbijt en het opladen van de fiets gaat de rit dus vandaag naar Luckenwalde. Het begint gelijk goed door een slecht sprekende man versta ik het verkeerd en rijd dus ook gelijk verkeerd maar dat heb ik pas in de gaten wanneer ik op de dijk langs de Elbe kom.
Gelukkig komt daar juist iemand aan die mij op de juiste weg wijst en fiets ik door tot waar een veerpont mij de Elbe overbrengt. De man op de veerboot verteld mij dat wanneer ik zo dadelijk van de boot af gewoon steeds maar echtdoor kan rijden. Maar dat is nu juist zo vervelend want na een aantal kilometers houd het fietspad ermee op en rijd ik plotseling op één of andere drukke weg. En nergens is ook maar een fietspad meer te zien. Dan maar een poosje langs die drukke weg rijden. Met het zweet op het voorhoofd en klotsende oksels ben ik uiteindelijk van die drukke weg afgekomen maar nu zit ik met een ander probleem er gaat niet een weg langs de Bundesstrasse, dus eerst maar een x-aantal kilometers over een gezellig landweggetje, is wel rustig maar gaat de verkeerde kant op. Dus maar weer eens rondkijken of er nog ergens mensen zijn die mij weer op weg kunnen helpen om de juiste weg weer te vinden naar Luckenwalde want Jüterborg ben ik inmiddels voorbij. De eerste die ik tegenkom is een oude man maar die is doof want na een paar maal vragen loopt die ijskoud hoofdschuddend weg. De tweede ook een wat oudere man vertelt mij dat ik de verkeerde kant op ga en dat ik terug moet, komt er een vrouw bij en die vertelt dat ik wel de goede kant opga.
Tja, wat moet ik nu?
Ik besluit het advies van de vrouw maar te volgen want dat klopt redelijk met de navigatie en ook met het stukje kaart dat ik nog over heb van eerdere regenbuien die veel kaarten naar z’n mallemoer hebben geholpen.
Na een kilometertje of 10 komt juist op het moment dat ik een flesje water aan de mond zet komt er een oude man op racefiets aan. Hij stopt en vraagt of ik zoek. Eh, ja zeg ik naar alle eerlijkheid, ik zoek de juiste weg naar Luckenwalde. Oh, zegt de man rijd U maar even achter mij aan want het is hier te druk om daar over te praten. Zo gezegd, zo gedaan en op een rustig plekje vertelt de man waar ik het beste langs kan gaan om Luckenwalde te komen.
Gelukkig is het die dag heel erg mooi weer anders was ik er waarschijnlijk niet gekomen.
Had ik alsnog de trein moeten nemen. Maar er is geen station tussen Jüterborg en Luckenwalde.
En dan nog iets over de keien en kinderkopjes. 
VERSCHRIKKELIJK!!!!
Op het adres aangekomen is de heer des huizes niet aanwezig maar zoonlief neem de honneurs waar, hij wijst mij mijn kamer en vertelt waar alle sleutels voor zijn, hij wijst mij het fietsenhok aan de overkant van de straat en of ik de fiets vandaag nog nodig ben. Nee, zeg ik heb voorlopig eerst genoeg gefietst. Ik ga zo nog een eindje lopen en of die misschien ook weet waar ik iets kan eten. Nou zegt die er is hier eigenlijk niet zoveel te eten.
Nou vertel me dan maar wat er wel te eten is. Nou er is een pizzeria maar die heeft vakantie, er is een chinees en er is een Argentijns steakhouse. Ik denk dat ik dat laatste maar doe en een uurtje later zit ik achter een bord met vlees. Heerlijk gegeten bij de Argentijn die eigenlijk ook pizza-boer en een chinees is.
Daarna na het pension om tot de conclusie te komen dat ik bekaf ben.
Na even gerust te hebben toch nog maar wat administratie gedaan en een paar punten opgeschreven die ik later wel ga uitwerken tot een fatsoenlijk verhaal.
Morgen gaat het naar Berlijn.

18