2017 - 29

11 augustus
Bad Zwischenahn – Groningen
Bad Zwischenahn – Leer  (met de trein)
Leer, Bunde, Bad Nieuweschans, Scheemda, Zuidbroek, Groningen  (fiets)
Afstand: 80,47 km

Vrijdagmorgen.
De laatste vakantiedag.
Het is zes uur en een miezerige regen valt neer op Bad Zwischenahn.
Om half zeven vind ik het wel genoeg en sta ik op. Tassen inpakken, douchen en omdat je in een jeugdherberg je eigen handdoek mee moet nemen en ik die van mij vanmorgen niet nat wil maken droog ik mij maar af met de kussensloop, dat is een van een zeer groot formaat en ik hoef mijn handdoek niet nat in te pakken. In de beide andere jeugdherbergen waar ik overnacht heb, heb ik wel mijn eigen handdoek gebruikt. Moet toch maar een keertje zo’n vakantie handdoek kopen.
Om half acht begint het ontbijt en om kwart voor tien vertrekt de trein. Moet zorgen dat ik op tijd bij het informatiehuisje ben voor een kaartje voor mij en de fiets naar Leer. Vanaf Leer zie ik wel wat ik ga doen.
Het is vrij rustig in de kantine van de jeugdherberg voor het ontbijt.
Voor mij en een paar andere mensen is aan de grote tafel een plekje gereserveerd.
Ik schenk mij een kop koffie in en zet dat vast op de tafel zodat ik in ieder geval een plekje heb om te zitten. Daarna weer terug naar de uitgestalde broodjes, kaas , boter en vleeswaren in de vitrine. De broodjes zijn nog warm. Ik neem 2 harde bolletjes met kaas en een bekertje yoghurt en ga weer terug naar mijn plaats aan de tafel waar ondertussen ook twee dames  hebben plaatsgenomen. Het blijken leraressen van  één van de  scholen te zijn die een weekje in de jeugdherberg zijn geweest. De scholen zijn immers weer begonnen in Duitsland. Eén van hen vraagt waarom ik hier geslapen heb vannacht. En ik antwoord dat ik hier geslapen heb omdat dit eigenlijk mijn laatste vakantiedag is en ik vanavond weer thuis ben. Volgt natuurlijk de vraag waar of dat is? In Groningen, Nederland. Ik heb gefietst door Duitland. Oh, waar bent U overal geweest. Ik begin maar met te zeggen dat ik alleen de grote plaatsen en steden noem. Is goed zegt ze. En ik begin met het opnoemen van alle steden waar ik geweest ben de laatste vijf weken. Siegen, Kassel, Leipzig, Berlijn, Magdeburg, Wolfsburg, Bremen en nu dus als laatste Bad Zwischenahn.  Alles op de fiets vraagt ze? Ja, zeg ik alles op de fiets. Zozo, petje af hoor!  Doet u dat op een gewone fiets, vraagt ze. Nee, antwoordt ik, ik doe dat op een fiets met trapondersteuning. Ik heb voel altijd nog een beetje weerzin bij het woord E-bike want iedereen denkt dan tegenwoordig aan een snelle fiets en dat is deze alles behalve.
Het blijkt dat deze dames met een schoolklas uit Bremen komen en daarom komt dus ook de volgende vraag.  Wat vond U van Bremen en hoe lang bent U er geweest. Ik ben er één volle dag geweest zei ik en ik vond het eerlijk gezegd lang genoeg. Ze beginnen te glimlachen. Ja, zeg ik er achteraan ik had na vijf uur lopen in de binnenstad van Bremen alles wel gezien. Ik ben ook nog even bij het hoofdstation geweest daar, maar dat is ook een puinhoop en eigenlijk is Bremen net als veel andere steden één grote bouwkeet.
We zijn klaar met het ontbijten en wensen elkaar een fijne thuisreis  want ook zij gaan vandaag weer naar huis.
Ik ga naar mijn kamer en haal de tassen op. Het regent nog steeds, dus de sporttas wordt voorzien van de beschermingshoes.
Ik ga wel naar huis , maar dat wil niet zeggen dat nu alles wel nat mag regenen.
Nadat de tassen op de fiets zijn gedaan ga ik mij uitchecken. Het is bijna negen uur. Het miezert nog steeds. Op naar het station. Bij het station aangekomen naar het huisje en vragen of ik daar een kaartje kopen kan. En hoe laat de trein precies komt en op welke perron die aankomt.
Ja, kaartje kunt U hier kopen en de trein vertrekt van spoor 1. Hoeveel kaartjes wilt U vraagt het meisje. Een kaartje voor mij en een kaartje voor de fiets.
Achteraf had ik ook om half tien kunnen weggaan uit de jeugdherberg.
Nu sta ik hier en er is niet echt iets om te schuilen. Het miezert nog steeds maar er komt ook heel voorzichtig af en toe een waterig zonnetje door de wolken. Het wordt nog wel mooi weer, hoop ik.
Om even voor kwart voor tien komt de trein. Gelukkig kan ik de fiets er zo inschuiven. In de wagon (speciaal) voor fietsen, staan nog drie fietsen. De bijbehorende jongemannen staan op het balkon.
De trein vertrekt, op naar Leer.
Een van de drie jongemannen komt naar de fietswagon en begint een praatje met mij. Waar of ik heenga. Naar Leer, zeg ik. Ja, maar daarna. Naar Groningen, zeg ik. Oh, zegt hij wij ook. Kun je met de trein naar Groningen, vraagt hij? Normaal gesproken zeg ik kun je vanaf Weener naar Groningen met de trein, zeg ik. Maar nu even niet. Tot aanstaande maandag zul je met de bus moeten of je gaat fietsen. Maar, zeg ik er achteraan, er mogen in de meeste gevallen geen fietsen met de bus mee. Oké, zegt hij dan gaan we toch fietsen. Ja, zeg ik, zal wel moeten. Hoever het ongeveer is naar Groningen vanaf Leer?  Tja, daar vraag je mij wat. Ik weet het niet precies zeg ik, maar ik schat dat het ergens tussen de 80 en 85 kilometer is. Waar gaan jullie nog meer heen? Richting Amsterdam is het antwoordt. Is de weg naar Groningen gemakkelijk te vinden, wij wilden het via de knooppunten doen maar het is niet zulk mooi weer. Nou, is mijn antwoordt, via knooppunten is heel erg leuk maar het fietst wel erg om en met dit toch niet al te mooi weer zou ik liever gewoon naar Groningen fietsen. Is korter maar kan ook heel mooi zijn. Zo praten we nog wat door en voor we er erg in hebben zijn we in Leer en eigenlijk is het hier droog of er komt nog regen want de lucht is wel erg donker.
Aangezien ik even door Leer ga lopen om de juiste weg te vinden (moet wel want de navigatie doet het niet meer), raak ik de jongemannen dus kwijt.
Wanneer ik mijn looptochtje door het centrum van Leer heb voltooid stap ik op de fiets op weg naar Groningen.
Halverwege richting Weener kan ik de beslissing nemen of ik eerst naar Weener ga of toch maar gelijk naar Bunde. Ik ga voor het laatste.
In Bunde is het nog steeds droog en de zon schijnt zowaar.
Dus op naar Bad Nieuweschans. Daar even uit nieuwsgierigheid langs het station gereden en een rustpauze genomen maar geen bus gezien, hoeft ook niet het is droog en de zon schijnt eindelijk.  Dus regenjas uit want anders word ik alsnog nat van het zweet. Want alle regenjassen zijn kleine broeikassen en in mijn geval waarschijnlijk ook een made kwekerij.
Even buiten Nieuweschans kom ik de jongemannen weer tegen, ze weten het even niet meer. Ik zeg tegen ze dat ze maar richting Winschoten moeten rijden en ik ga een poosje voor ze rijden. Maar aangezien ik langzamer rijd dan de jongemannen hebben ze mij al gauw weer ingehaald. Vlakbij Winschoten kom  ik ze weer tegen want daar hebben ze dus de keuze, of inderdaad via Winschoten of gewoon langs Winschoten naar Scheemda. Ik zeg tegen ze dat ik dus via Scheemda ga en daar wat ga eten.  Ik kom ze nog eenmaal tegen dat wil zeggen ik rijd de brug omhoog en zij rijden beneden. We groeten elkaar nog eenmaal en dat was de laatste keer. Ik eet in Scheemda mijn welverdiende bak patat en chocomel en ga de voor mij bekende weg lang het Winschoterdiep daar waar vroeger de windmolens stonden via Zuidbroek en Sappemeer naar Groningen. Bij de Duinkerkenstraat ga ik over de brug richting stad.

Tegen vier uur in de middag ben ik thuis. Het was weer een mooie vakantie met als
hoogte en –dieptepunt Berlijn.
Totale afstand afgelegd tijdens de vakantie: 1848 km, een vakantie die 33 dagen duurde.

 

 

 

 

Fotoalbum 2017