vorige

Dinsdag 12 juli  
Zell im Wiesental – Feldberg
47,49 km

Het leek allemaal zo gemakkelijk en het staat ook heel eenvoudig op papier, maar toch……, er klopt iets niet.
Neem nu vandaag een ritje van pak ‘m beet 30 km en ik weet er met het grootste gemak van de wereld krap aan 50 km uit te pleuren.
Zo is het gekomen.
Om een uur of negen vanmorgen vertrokken. Ik had nog even zo her en der in het hotel geïnformeerd waar of een leuke weg langs ging naar Feldberg. Nou dat was heel eenvoudig, je neemt de weg die door de kerkstraat gaat, dan ontloop je in de eerste instantie de Bundesweg (317)
 Dus ik fietsen, eerste stuk gaat prima, dan de 317 (het is gelukkig nog niet erg druk) maar na een tijdje wel. Ik goed opletten en de navigatie op de fiets in de gaten houden. Ja daar geeft de navigatie aan dat ik rechts af moet. Lekker rustige weg. Gaat flink omhoog, maar dat moet ook want ik moet op 1200 meter uitkomen. Op een gegeven moment kom ik in een dorpje en geeft de navigatie wel heel erg rare dingen aan. Ik moet terug volgens Garmin. Hoe terug ik ben net met veel loopwerk naar boven gekomen en nu moet ik weer naar beneden. Dacht het niet. Gelukkig daar komt iemand met een jonge hond aan. Maar eens even vragen hoe of dat zit. Ik vertel de man waar ik vandaan kom en waar ik heen moet. De man gebaart wat en praat wat, legt wat uit enz.enz. Maar zeg ik, daar kom ik net vandaan. Ach zegt de man dan is er nog de andere weg maar die gaat wel wat steiler naar beneden. Nou ja doe die dan maar.  En zo komt het dat ik na een uurtje weer op dezelfde plek sta met dezelfde man tegenover mij die mij nogmaals zeer vriendelijk uitlegt waar ik het beste langs kan gaan.  Dat is die weg die ik bijna twee uur geleden omhoog gelopen heb. Terug naar de 317 waar ik vandaan gekomen ben en daarlangs naar Todtnau gaan. Er zit niets anders op. Maar het is de enige weg die richting Feldberg gaat.
In Todtnau zegt de man nog kun je misschien met de bus mee naar Feldberg maar dat is niet helemaal waar.
 In het weekend zo hoorde ik later van een mevrouw van de plaatselijke Tourist Information zijn er speciale bussen die mensen meenemen met fiets en al maar door de week zeer zeker niet. Je kunt het proberen zegt ze nog. En ik denk “niet geschoten is altijd mis”. De bus vertrekt om 13.10 uur. Het is nu 12.55 uur. Dus ik naar de bus die er nog niet staat maar er wel zo aankomt. Wanneer de bus er aan komt wil ik vragen of ik misschien met de fiets meekan maar voor ik mijn mond opendoe schud de chauffeur al van nee. Hij legt het nog even netjes uit waarom ik niet mee kan. En ja, ik begrijp het. Ten eerste de bus is al aardig vol en de bus heeft geen bagageruim. 
Dus, dat wordt fietsen en lopen.
Dan eerst maar eens wat te eten halen bij de plaatselijke super.
Dan kan de pret beginnen.
Het is bijna twee uur wanneer ik vertrek.
Het begin gaat heel leuk, ik heb mij vast voorgenomen zolang mogelijk te blijven fietsen.
Maar eens houd het op en dat was toen er nog ongeveer 6 km gegaan moest worden.  De motor trok het niet meer. Dus lopen die berg op. Gelukkig het is droog en het zonnetje schijnt.
 Voor hetzelfde geld had het geregend (nu ik dit schrijf een dag later regent het af en toe behoorlijk )

Om  even na vieren kom ik op mijn slaapadres aan, een leuk hotel. Berghotel Jägermatt.
Een vriendelijke man geeft mij de sleutels van m’n kamer met de mededeling zal ik U even helpen met de bagage? Maar ik wil eerst iets anders, mijn keel is droog en doet zeer van de dorst. Dus eerst maar iets te drinken. Dan is de man foetsie en ik haal mijn bagage zelf wel op.
Vanavond lekker gegeten bij één van zijn collega’s een heerlijke pizza.
Toen op naar het hotel administratie bijwerken en slapen.
Morgen een dagje Feldberg.

 

4