1-2013

Dag 1
Groningen – Venlo   … met de trein
Groningen –  Venlo –Elsdorf
Afstand: 100,51 km

Vandaag, vrijdag 05 juli 2013 de grote dag is aangebroken, alles is geregeld en ingepakt, alles is gereserveerd en de terugreis met de trein vanuit Boedapest naar Groningen is ook geboekt.
De  fiets is bepakt en heeft de hele nacht in huis gestaan.
Vraag me niet waarom. Zo doe ik het meestal.
Bennie gaat weer mee. Heb ik toch nog een beetje aanspraak en kan ik wanneer het echt nodig is boos zijn op Bennie, die zegt toch niets terug. Want Bennie is een klein beertje die ooit eens in een kerstpakket zat met kerstkleding aan.
Soms hebben we onderweg hele gesprekken met elkaar, over de reis, de mensen die we tegenkomen onderweg en ga zo maar door.
Ik hoor veel mensen nu al vragen, is ze wel normaal?
Ja, ik ben voor de volle 100% normaal, maar mag ik vragen wat is normaal?
Dit jaar gaat de reis langs de Donau. En wel van Donaueschingen naar Boedapest. Alles wat na Boedapest komt schijnt iets minder mooi te zijn  en niet zo goed bewegwijzerd. Bovendien niet het niet zo’n goed idee omdat als vrouw zijnde alleen te fietsen. 
Het eerste deel gaat dus van Donaueschingen naar Passau en is ongeveer 600 km , het tweede deel gaat van Passau naar Wenen en is 320 km en deel drie gaat van Wenen naar Boedapest en is 31 km
Tot zover de inleiding.
De reis begint hier en eindigt over 31 dagen. Er wordt zoveel mogelijk opgeschreven, ik probeer het elke dag bij te houden.
Veel plezier aan allen die het willen lezen.
Er zal vaak worden geschreven in de we-persoon of te wel over ons.
Want tenslotte ben ik niet alleen.
Maar ik probeer het zoveel mogelijk in de ik-persoon te doen.

Nou daar gaat die dan.
Vertrokken met de trein van 9.15 uur vanuit Groningen richting Venlo. Vandaar zal de reis verder gaan naar Elsdorf.

 De reis verliep goed, met een vertraging in Zwolle omdat ik daar een trein miste en dat was niet mijn schuld.

Dat kwam namelijk zo; ik moet in Zwolle overstappen in de trein die van Zwolle naar Nijmegen gaat, normaal gaat dat ook wel goed maar dan heb ik geen bepakte fiets bij mij en hoef ik niet met de lift. Nu dus wel, en aangezien ik niet alleen op deze wereld ben en er meer mensen met de trein gaan en een fiets bij zich hebben is zo’n lift snel vol want daar gaan maar twee bepakte fietsen in. Wanneer jij daar dus als derde persoon komt ben je de pineut. Hoeft niet altijd, maar wel wanneer er wanneer de lift terugkomt van zijn reis en er een bejaard persoon uitstapt met een rollator en verdwaasd om zich heen staat te kijken, van “waar ben ik nu terecht gekomen?” Ja en zo miste ik dus de trein. Maar goed over een half uurtje is er weer een trein.
De trein naar Nijmegen is een ander verhaal want wanneer er eenmaal iets misgaat, gaat er meer mis.
Een  echtpaar met de fiets wil graag naar Nijmegen, zij zijn met z’n beiden, ik ben alleen, we stappen met z’n drieën in de trein en we kunnen echt maar net in dat deel van de trein waar de fietsen mogen staan.
Ja, jullie voelen het al aankomen in dit geval en meestal in alle gevallen, is drie één teveel. Ik word vriendelijk verzocht naar een ander  balkon van de trein  te verhuizen. De mannelijke helft van het echtpaar helpt mij even mee om te verkassen.
Tot Nijmegen gaat alles goed.
In Nijmegen wordt het pas echt leuk, Aangezien ik als eerste in de trein ben zet ik mijn fiets dus als eerste in de trein van de Veolia. De fietsen staan gewoon in de coupé waar ook de passagiers zitten. Maar lieve deugd er komen nog een stuk of acht fietsen bij. Ik moet er in Venlo uit en de trein gaat tot Roermond. Naast mij en een paar plaatsen verderop zitten twee jongedames die tot Roermond moeten en de fiets dus als laatste geplaatst hebben tegen die van mij en een paar andere fietsen. We gaan met elkaar in overleg en besluiten dat we tussen Blerick en Venlo de boel even gaan verzetten zodat ik vooraan sta. En zo geschied tussen Blerick en Venlo batterijen we de boel even om en kan ik er in Venlo rustig uit.
Van Venlo tot Elsdorf gaat het per fiets, maar eerst even wat eten en drinken.
Meegenomen brood met dik kaas en vleeswaren worden naar binnengewerkt.
De tocht kan beginnen. Moet een makkie worden hadden Yvonne en ik bedacht, en op papier leek het ook eenvoudig, maar owee, na een paar kilometer gaat het al mis. Bordje gemist. Dit bordje word na een aantal kilometers wel weer goed gemaakt en kan ik de draad weer oppakken. En dan, ik weet echt niet meer waar het fout is gegaan, maar het gaat vreselijk fout. Ben compleet de weg kwijt. Blijkbaar weer een bordje gemist want de bordjes zitten soms ook wel erg verscholen achter struikgewas en boomstammen. Dan maar de gewone borden volgen en af en toe eens een fietsbord. Maar wanneer je dat door elkaar gaat gebruiken, dat wat ik doe dan wordt het een zootje. En met dat zootje zit ik dus.  In plaats dat het een ritje van ongeveer 70 km wordt , gaat het dus 100 km worden, gelukkig het is mooi weer.
Tegen half negen ’s avonds ben ik in Elsdorf.
Morgen gaat het met de auto naar Donaueschingen.

 

2