19 - 2013

Dag 22
Dagje Bratislava

Na een nachtje onrustig slapen, natuurlijk vroeg wakker. Dit komt onder meer omdat het zo warm is, maar ook om de zorgen van mijn fiets. Want stel je voor dat de fietsenmaker zegt van nee ik doe het niet, ik heb het te druk of weet ik veel wat voor excuses die man kan hebben.
Om half acht zit ik aan, aan het ontbijt.
Sorry, voor alle Slowaken maar jullie brood is niet te vreten. Ik krijg die hap niet weg. Ik heb van de portier gisteravond een soort van menulijstje gekregen met de broodmaaltijden waar ik uit kan kiezen wat ik ’s morgens eten wil.
Nou al sla je me dood, ik snap er niks van, nu een paar dagen later wel. Maar die gore puntjes die krijg je er sowieso bij. En juist die dingen krijg ik met geen mogelijkheid door mijn keel.
Dus ik denk heel snugger te zijn door ’s morgens wanneer de jongedame aan mij vraagt wat wilt U eten, te zeggen geeft U mij maar kaas. Dus wat krijg ik, juist ik krijg kaas, 50 gram kaas, plus die drie broodjes. Dus ik eet de kaas maar op, hol de broodjes uit, drink mijn koffie en ga weg met de fiets naar de binnenstad van Bratislava. Het is heel eenvoudig. Je komt het hotel uit, gaat direct linksaf, dan steeds rechtdoor dan onder een tunneltje door, weer rechtdoor en na ongeveer 50 meter is daar de fietsenmaker.
Het is even na negen dat ik de zaak binnenstap. Buiten staat mijn fiets, op slot.
De vrouw van waarschijnlijk de baas van de zaak stapt op mij af en vraagt in het Slowaaks wat of ik blief.
Ik vraag of ze ook Duits of Engels spreken, ja en ze haalt er iemand anders bij die kennelijk meer dan een paar woorden Engels of Duits spreekt. Ik leg de man mijn probleem uit, maar hij komt gelijk met het verhaal, te druk, veel werk, om één uur dicht enz. Nou ja, ik moet morgen in Gyor zijn anders heb ik een probleem.
Gaat U mijn  annuleringskosten voor het hotel betalen en gelijk ook de volgende hotels vraag ik zo vriendelijk mogelijk. En ineens gaat de zon schijnen, wat wilt U precies dat ik voor U doe?
Nou, ik wil graag dat U er een nieuwe binnen- en buitenband omdoet achter. En hoelang U daarover wilt doen zal mij een zorg zijn als het maar voor morgenvroeg is. Wij gaan om één uur dicht mevrouw, U kunt de fiets tegen één uur ophalen. Hij zoekt een nieuwe binnenband op, zoekt er nog een leuke buitenband in dezelfde maat bij, laat mij zien hoeveel het ongeveer gaat kosten, ik wens hem veel succes en tot straks.
Ik ga de stad bekijken.
Bratislava, wat zal ik hier eens over vertellen.
Eigenlijk is het snel vertelt, vies en smerig, goor en verwaarloosd.
Zo dat was het dan.
De historische binnenstad is klein maar fijn. Het heeft niet veel omhakken maar wanneer je er de tijd voor neemt is het heel interessant. En de tijd heb ik immers wel. Tot één uur want dan sluit de zaak. De hele tijd kijk ik op mijn horloge hoe laat het is . Het schiet maar niet op. Totdat ik nogmaals kijk en tot de ontdekking kom dat het half één is.
Nu is Bratislava, tenminste de historische binnenstad niet zo groot, maar wanneer je gaat dwalen door zo’n stad, ja, dan wordt het ineens wel groot.
Gelukkig heb ik mijn grote vriend Garmin meegenomen en hem direct vanaf het begin aangezet. En wijst Garmin mij dit keer wel de weg naar de fietsenzaak feilloos terug. Even voor één uur ben ik bij de fietsenzaak, de fiets staat klaar, gemaakt en wel. Wat het kost ?
42,00 € en een paar centen. En dat op een zaterdagmorgen. Waar vind je nog zo’n zaak?
Ik geef hem 45.00 €. De man blij met z’n fooi want die heeft die verdient. Ik heel erg blij want ik kan morgen verder.
Heel blij met deze afloop ga ik naar het hotel terug.
Het is heet, bloedheet.
40ºC.

Te warm om ook nog maar iets te doen.
Beneden bij de receptie zit het meisje van vanmorgen, ze groet mij en vraagt of alles goed is gegaan bij de fietsenmaker.
Ja, alles is goed gegaan.
Hebben jullie hier ook wat te drinken?
Nee, het restaurant gaat pas om vijf uur open.
Het is twee uur.
Dan maar water.
Is ook lekker!
Ik ga wat schrijven, maar het lukt niet, het is te warm.
Morgen wordt het nog warmer.
Om even over vijven heb ik genoeg water gedronken en ga naar het restaurant voor iets anders en later nog wat warm eten.
Een paar uur later ga ik naar mijn kamer met het laatste drankje van die dag en een glas voor dat drankje.
Ik kijk wat tv en probeer nog wat te schrijven, maar het lukt niet.
Morgen gaat het naar Gyor

20