21 - 2013

Dag 24
Gyor – Komárno
Afstand: 81,97 km

Na een nachtje goed slapen in een goed bed met eindelijk eens een keer een goed kussentje uitgerust opgestaan.

Het ontbijt daarentegen was weer niet te genieten. Weliswaar een ontbijtbuffet. Maar wanneer daar brood ligt met knetterharde korsten (en ik moet nog steeds een beetje oppassen met de prothese), besluit ik om toch maar voor de cornflakes te gaan. De serveerster vraagt of ik een ei wil. Graag. Krijg ik roerei en  brood met harde korsten.
HELLUP.
Ik heb minstens 2/3 van de roerei opgegeten, de rest laten staan.
Ik snap nu ook helemaal hoe een buitenlander zich in Nederland voelt wanneer hij/zij daar aankomt. Ik begreep het al wel een beetje. Maar het is me nu helemaal duidelijk.
Dank voor deze les, engeltjes.
Na het ontbijt stiekem een flinke appel uitgezocht, het mag eigenlijk niet, maar er was niemand in de eetzaal.
Fiets uit de garage gehaald, tassen er op, betaald, en daar gaat die dan.
Maar dat werkt even anders.
Omdat ik gisteravond niet meer de moed had om te gaan kijken waar ik langs moet vanmorgen, gaat het zoals wel vaker een beetje mis’
Het eerste stuk gaat prima, maar lik kom de stad niet uit.
Ik snap niet hoe mensen dat doen. Ik durf niet domweg die snelweg op, terwijl een ander het wel doet. Had ik dat vanmorgen nu wel gedaan was ik zo de stad uit geweest en op de goede weg naar Komárno.
Nu duurt het 10 km en een uurtje langer.
Maar eenmaal buiten de stad loopt het als een treintje.
Eigenlijk is het één rechte weg, af en toe een bochtje of iets wat daar op lijkt.
Tot Nagyigmánd loopt dus alles op rolletjes, dan door toeval kom ik 2 mannen tegen, we raken in gesprek en ze vragen waar gaat U heen vandaag. Ik zeg naar Komárno. In Hongarije? Nee in Slowakije. Goh, is het dan niet handiger om over Ács te gaan, want nu gaat U over Tata.
Eigenlijk had ik daar al een poosje over zitten denken maar was nog nergens het woord Ács tegengekomen op plaatsnaambordjes. De beschrijving van de Donau-Radweg  is hier ontzettend slecht. Eigenlijk vanaf Gyor al. Af en toe eens een bordje en dan weer kilometers niks, dan weer een bordje, enz.enz. verschrikkelijk.
Wel ben ik erachter gekomen dat een groot deel van de route op GPS staat , maar daar heeft iemand die geen GPS op zijn telefoon heeft  of geen navigatie ook niks aan.
Dus foutje bedankt?
Aan de andere kant wanneer je de loop van de Donau blijft volgen kom je er ook wel.
Ondanks de lange tocht was ik wel heel erg vroeg in Komárno.
Omdat het pension waar in vannacht slaap op een eiland ligt, is het nog even de vraag hoe kom ik daar.
Omdat Komárno niet erg groot is kan de navigatie mij wel even helpen.
En inderdaad knap staaltje van Garmin, in één keer goed.
De man van het hotel is een van het soort, tja hoe hoe zeg je dat je “een soort van Hushpuppy. Kijkt je aan je doet wat je zegt, totdat je over politiek begint.
Nee, eigenlijk is het een man naar mijn hart, maar hij is getrouwd en heeft en paar zonen.
Geeft niet het gesprek is er daarom niet minder om.
In kom daar dus aan.
Man vraagt, wie bent U?
Ik zeg wie ik ben en dat ik gereserveerd heb voor 1 nacht.
Oh, moet U frau Reinders zijn. Ja zeg ik, die ben ik.
Spreekt U Duits, Engels, Hongaars, Slowaaks?
Duits, en Engels redelijk, Hongaars twee of drie woorden. En ik begin heel ijverig van 1 tot 10 te tellen. Ho, maar dat zijn al acht woorden te veel.
Dank je, zeg ik op zijn Hongaars. Veel te veel zegt de man. En de vriendschap is gesloten .
We zitten nog een poos te praten tot ik zeg dat ik eindelijk mijn kamer wel eens wil zien.
Hij helpt mij mee de fiets afladen en laat mij mijn kamer zien.
Ik zeg dat het oké is.  
De man vertrekt en gaat weer aan zijn werk in het hotel, dat ooit eens een goede zaak was, waar bijna nooit een kamer vrij was, maar tegenwoordig zijn er meer kamers vrij dan bezet.
Lang leve Europa, er zullen generaties overheen gaan voordat Europa één Europa is, daar zijn we het beiden over eens. En nog iets waar we het beiden ook over eens zijn is, dat mensen zich niet moeten laten leiden door Brussel, want Brussel heeft geen invloed op onze persoonlijke gedachten.
Die zijn altijd vrij.
Nadat ik mij samen met Bennie heb geïnstalleerd ga ik nog even de stad in op zoek naar iets te eten.
Het word …. , ja eigenlijk weet ik het niet meer na twee dagen.
Ik ga de Alt-stadt van Komárno in en vind uiteindelijk een restaurant waarvan ik denk dat die wel iets lekkers heeft voor mij.
En inderdaad, het eten is goed en voor een paar centen.
Want eigenlijk is alles nog goedkoop hier.
Na de maaltijd ga ik richting hotel, neem nog iets te drinken op het terras en ga naar bed.
Morgen gaat het verder naar Esztegrom.

22