14 - 2014
Dag 16
Papenburg – Emden
Afstand: 67,22 km

Zaterdagmorgen.
Zoals gewoonlijk vroeg wakker, tegen zessen.

De ontbijtzaal is niet eerder open dan acht uur, dus blijf nog maar even liggen, de tv aangezet. Er is een kinderprogramma op de ARD.
Tegen zeven uur toch maar opstaan.
Rustig aan de tassen inpakken.
Tegen kwart voor acht wordt het toch tijd om even onder de douche te gaan.
Om acht uur ben ik paraat in de eetzaal.
Een paar andere mensen van een reisgezelschap zijn ook al in de eetzaal.
De mensen waren er donderdag toen ik aankwam in het hotel ook al aanwezig, en gisteren hebben ze met z’n allen (gezellig) in de regen gefietst. Het is een clubje van twaalf personen. Zes (echt)paren
Maar vandaag gaan ze net als ik weer vertrekken. Wat voor clubje die mensen precies vertegenwoordigen? Geen idee! Ik had dat gisteravond willen vragen maar om de één of andere reden heb ik het niet gedaan want er was wat gebakkelei onder elkaar. En vanmorgen is de spanning toch nog enigszins voelbaar.
Na het eten ga ik de fiets uit het grote hok pakken er staan vanmorgen wel erg veel fietsen in. Mijn fiets staat compleet ingeklemd.
Met veel schuifwerk van de andere fietsen kan ik mijn fiets er uithalen.
Ik breng hem naar buiten en zet hem tegen de muur van het hotel. Op slot. Ik ga naar binnen en haal de tassen op en doe ze op de fiets.
Dan het hotel weer in om te betalen.
Wanneer dat is gebeurd kan ik vertrekken.
Het is fris vanmorgen en mistig, heel erg mistig. Ik trek een T-shirt met lange mouwen aan over mijn polo shirt.
Ik ben benieuwd of er wel iets te zien is van de Meyer-Werft.
Het display van de ondersteuning is ingepakt in een diepvrieszakje dat met een klem bij elkaar gehouden wordt. Ik hoop dat het werkt.
Het begin is gemakkelijk ik heb het gisteren toen het droog was een keer gelopen. Het gaat dus prima. Maar dan ergens in de buurt van de Meyer-Werft weet ik het even niet meer. Het bordje wijst rechtdoor een steile helling op. Mooie manier op de accu van je fiets in één keer leeg te trekken. Dan maar even zonder fiets naar boven lopen en even kijken hoe of dat zit voor het geval ik verkeerd ga rijden.  Het blijkt een grote sluis te zijn. En ik ben dus vlakbij de Meyer-Werft. Nou er is weinig te zien, ten eerste door de mist en ten tweede, ze zijn dan waarschijnlijk niet echt bezig met een drijvend flatgebouw.
Dus ik sta daar zo te kijken, komt er groep mensen aan op de fiets, die rijden zo zelfverzekerd die steile dijk op dat ik denk, dat kan ik ook. Dus fiets gepakt en ik de helling op. Dan over de zeesluis. Niet stoppen en vooral niet naar beneden kijken. Aan het eind van de sluis toch maar even gestopt maar niet om foto’s te maken. Dan gaat het weer naar beneden.
Dan maar weer verder rijden die andere mensen maar achterna, dan slaan ze ergens rechtsaf en ik moet linksaf weer een grote heuvel op. We hadden de hele tijd onder aan de dijk gefietst.
Voort gaat het eerst een heel klein stukje op het fietspad langs de snelweg maar na zo’n 100 meter gaat het weer naar rechts, tussen de landerijen door en onder aan de dijk. Tussen de schapen door fietsen die in sommige gevallen nu niet direct van plan zijn om aan de kant te gaan. Dan stap je even af en wanneer je dan weer op de fiets stapt heb je de schoenen onder de schapenstront zitten. Mensen kinders die beesten poepen wat af. Nu eerst maar eens zien hoe ik die poep er weer af krijg. Het gras aan de kant van het fietspad wil wel wat helpen maar niet genoeg. Dan maar wat bladen geplukt en daar de pedalen van de fiets en mijn schoenen mee schoonmaken.
Verder gaat het weer, ondertussen zit ik mij te bedenken dat wanneer ik dit zonder de trapondersteuning had moeten doen, nog niet zover was geweest als dat ik nu ben en dat ik waarschijnlijk veel minder foto’s had gemaakt vandaag.
In Leer zet ik de fiets even aan de kant, even wat rondwandelen in Leer.
Mooi stadje.
Na een rondwandeling ga ik weer verder maar halverwege stap ik nog maar een keertje af voor nog een fotosessie.
Nu moet het weer eerst genoeg zijn.
Ben blij dat het een digitale camera is. Meestal gaan er na de vakantie veel foto’s zo de prullenbak in. Met een analoge camera ga je niet ongelimiteerd foto’s maken want dat is een dure grap, ze moeten wel ontwikkelt en afgedrukt worden.
Na Leer gaat het weer onderaan de dijk langs. Weer schapen, veel landerijen en het lijkt allemaal wel erg veel op Groningen.
Tegen half drie bereik ik Ditzum. Het is druk in Ditzum
Om drie uur gaat de veerboot naar Petkum.
Eenmaal in Petkum aangekomen gaat het verder naar Emden, nog zo’n tien kilometer.
Volgens het boekje van de Ems-Radweg gaat de route voor mijn slaapadres langs.
Maar zoals wel vaker mis ik een bordje en gaat het een beetje via een omweg toch nog goed gekomen.
Om half vijf ben ik op mijn logeeradres. Ik bel aan  Een aardige , al op leeftijd zijnde dame doet open.
Ze stelt zich voor en wijst mij, mijn kamer.  Vertelt mij alles wat ik weten moet en laat mij alleen.
Tja, ik heb op veel kamers geslapen, ik ben niet altijd even netjes maar dit, breek me de b.. niet open.
Ik pak de tassen van de fiets, breng naar de kamer op de eerste etage en ga naar het naast gelegen tankstation om een voorraadje drinken in te slaan.
Dat breng naar het onderkomen.
Ga dan opnieuw weg om even Emden te bekijken en op zoek naar een restaurantje om wat te eten.
Dan ga ik terug naar mijn onderkomen en kom tot de ontdekking dat ik niet droom maar dat dit de harde werkelijkheid is.
Geen radio, geen tv .alleen een smartphone en een minilaptop waar nog veel tegoed op zit.
Het is meer een rommelhok dan een slaapkamer.
Nu maar hopen dat het morgen droog is want anders heb ik een probleem.

Vanavond een heerlijke lasagne gegeten.

15