11 - 2015
Dag 11
Dagje Praag
Vandaag wel een zeer lange stadswandeling gemaakt en daarbij de oude binnenstad en het zogenaamde gouden straatje bezocht.
Het is allemaal prachtig, die oude gebouwen maar kijk je verder dan is het allemaal zeer onderhevig aan achterstallig onderhoud.
Vele gebouwen staan dan ook in de steigers of worden geverfd maar ook wordt er vele gebouwen graffiti aangebracht werkelijk een verloedering van zoveel prachtigs.
******
Dag 12
Nog een dagje Praag
Vandaag gaat de wandeling weer langs de Moldau maar nu richting Hradčany en Malá Strana waar ik onder andere het gouden straatje ga bezoeken .en ik ga proberen om naar de Eiffeltoren van Praag te gaan.
Het is mooi weer dus dat beloofd wat.
De weg naar boven is een moeizame en eerlijk gezegd liep het in Špindlerův Mlýn gemakkelijk en was minder steil. Maar eenmaal boven is het uitzicht over Praag prachtig.
Maar het is er verschrikkelijk druk en dat roept al gauw de eerste kleine ergernissen op mensen die vlak voor je gaan staan en uitgebreid foto’s gaan maken, en o ja, de mensen die zonodig een selfie moeten maken verschrikkelijk. Hadden de mensen zo boven Kutna Hora nog ouderwetse koelkasten als mobieltje, hier zijn het over het algemeen allemaal I Phones en natuurlijk chinezen en Japanners. Na een paar uurtjes is de eerste accu van de camera leeg.
Na het huisjes bekijken in de Gouden straat, het bekijken van de Kathedraal en het paleis aan de buitenkant wordt het tijd om eens te zien hoe ik bij de Eiffeltoren van Praag kom want daar moet geweest zijn volgens de stadsgidsen.
Op de weg naar boven had ik graag met de kabelbaan gegaan maar ik kon hem niet vinden ook de eventuele wegwijzers naar de kabelbaan niet.
Dan maar lopen, misschien heb ik het verkeerd begrepen.
Het wordt een hele klim en ik hoop dat het niet weer zo ’n pijn gaat doen als het uitstapje in Špindlerův Mlýn om de oorsprong van de Elbe te bezoeken. Maar eenmaal boven is het best de moeite waard. Nu eerst even in de rij staan voor een kaartje, je hebt de keuze met de lift naar boven en beneden of lopen naar boven.
Denk dat ik toch maar met de lift naar boven ga kan ik altijd nog naar beneden lopen. Een krakkemikkige lift brengt per keer vijf mensen naar boven en op een één of andere manier zet de mevrouw die over de lift gaat mij zo dicht bij de lift neer dat wanneer de lift weer beneden is ik als eerste in de lift moet dan komen er nog een redelijk gezette meneer en mevrouw in en nog 2 mensen waarvan er 1 weer uit moet omdat van die 2 er ook weer eentje net even iets te dik is en dat kan de lift schijnbaar niet aan, dan allebei er maar weer uit en een iets minder gezet paar er in.
Zo, de reis naar boven kan beginnen. Met veel gekraak en gebonk gaat de lift naar boven en ik denk maar steeds als dit maar goed gaat. Maar het gaat goed en we zijn boven in de toren. Wat een wind en wat een prachtig uitzicht. Na de toren boven helemaal in het rond gelopen te hebben want dat moet anders kun je niet naar beneden, ga ik toch maar lopende naar beneden.
Na veel rustpauzes, weer een reden om foto’s te maken weer beneden. Nu toch even zoeken waar de kabelbaan is want ik heb er nu ook meerdere mensen over horen praten. Na wat heen en weer lopen, zie ik een bordje met daarop in het Tsjechisch kabelbaan. Maar bij de kabelbaan aangekomen staat er zo’n lange rij mensen dat ik bedenk toch ook maar weer lopende naar beneden te gaan.
Eenmaal beneden nog wat rondgelopen en over de Karelsbrug weer terug. Halverwege de brug is ook de tweede accu van de camera leeg. Jammer maar niets aan te doen.
Nu maar richting hotel lopen en onderweg even kijken waar ik morgen langs moet om uit Praag te komen richting Melnik want daar gaat het morgen naar toe.