4 - 2015
Dag 4
Špindlerův Mlýn – Dvůr Královè
Afstand: 56,32 km

Inderdaad, veel pijn de volgende morgen.
Ik kan haast niet lopen.
Mijn scheenbeen, kuiten en onder bij de voeten doen vreselijk pijn.
Insmeren met iets dat op Midalgan lijkt verlicht de pijn wat.
Wanneer ik maar eenmaal aan de loop ben valt het wel mee. Fietsen wil gelukkig heel goed. Maar wanneer ik een poosje gezeten heb en weer wil gaan lopen, nou dan zal je denken dat ik de gehele kroeg leeggedronken heb want zo onzeker ben ik dan wel. Maar na zo’n 500 meter gaat het dan wel weer.
Zo genoeg gezeurd, douchen, ontbijten, afrekenen en fietsen.
Op naar Dvůr Královè.
Het begint goed, de route naar Vrchlabi heb ik al gehad, ik ga het nu in tegengestelde richting doen. Is wel even iets anders, vooral omdat het af en toe wel zeer dicht langs het water is en wanneer het niet dicht langs het water is , is er wel een diepe afgrond. Net als gisteren in de bergen. Doodeng allemaal. En dan de auto’s die langs je razen. Ze rijden je bijna de fietstassen van de fiets. En de auto’s die je passeren rijden helemaal links van de weg zodat er wanneer er per ongeluk een auto van de andere kant komt het een frontale botsing wordt.
Tot vlak voor Vrchlabi gaat alles goed. Maar dan zijn alle bordjes, voor zover ze er al waren, foetsie. Een eindje verderop in de hoofdstraat is een soort van VVV, daar maar eens gevraagd. Blijkt inderdaad dat de weg tot en met Hradec Královè maar heel summier wordt aangegeven. Nou daar ben je dan mooi klaar mee. Gelukkig heb ik nog zoiets als mijn navigatie een Dakota 20 van Garmin.
Dan maar gewoon naar de kroeg toe rijden waar het maandag allemaal begon want die vind ik nog wel te vinden. Bij het restaurant is het trouwens aangekomen eerst maar eens een bakje leut en eens even denken hoe ik dit verder moet doen.
Ik besluit dat ik zo veel mogelijk ga fietsen volgens het Bike-line boekje ga doen (dat zijn boekjes met fietsroutes zoals de Donau-route en de Ems-route en nog veel meer)
Het is bloedheet en eigenlijk hoop ik dat de hitte een beetje helpt om de pijn in m’n kuiten en scheenbeen een beetje te verzachten. Maar dat is ijdele hoop. Het wordt niet beter. Fietsen gaat prima..
Soms kom ik een geel bordje tegen met een 2 er op. Soms volg ik die soms ook niet omdat mij dat beter uitkomt. Maar in Hostinné kreeg ik daar eigenlijk een beetje spijt van dat ik ze niet aldoor gevolgd heb.
In Hostinné weet ik niet precies waar ik langs moet, dus raadpleeg ik de navigatie, die geeft aan dat ik terug moet, dus ik een eindje terug, totdat ik er genoeg van heb want ik heb ondertussen iets van 5 km teruggereden.
Bij een picknicktafel zitten een vrouw en een jongen (waarschijnlijk moeder en zoon) even vragen of zij een oplossing hebben voor dit probleem. De jongen spreekt een beetje Engels nou ik spreek ook een beetje Engels, komen we vast een heel eind mee.
Moeder en zoon gaan toevallig ook naar Dvůr Královè. Ik moet gewoon de gele bordjes volgen met de 2 erop, voor zover ze er zijn dan.
Zo gezegd, zo gedaan, om een uurtje of 3 ben ik in Dvůr Královè.
En weer even later in Hotel Centraal, mijn verblijf voor vannacht.
Ach het is wel een aardig hotel, aardige mensen maar niet super schoon.
Oh, kom je nadat je, je tassen naar de kamer hebt gebracht terug bij de receptie hoor je Nederlands,
Tjongetjonge, op zulke mensen zit ik te wachten. (hier bedoel ik mee, mensen die denken alles te weten, en altijd de mond vooraan hebben.)
Zo ook deze vrouw. Ze is samen met haar man aan het fietsen. De man is 70 en haar schat ik ergens tussen de 60 en 65. De receptioniste wil mij even vertellen waar ik mijn fiets kan stallen, komt mevrouw ertussen met haar verhaal dat het om de hoek de tweede op plaats is met een P van parkeren.. De receptioniste kijkt mij aan en knikt, ik knik terug en breng mijn fiets naar de P van parkeren, om de hoek tweede plaats.
Daarna iets te drinken gekocht. Even gerust, gegeten en gekeken waar of ik morgen vandaan vertrek.
Nadat dit alles is gedaan naar mijn kamer gegaan nog even tv gekeken (alleen maar Tsjechische zenders). Er schijnt een ernstig treinongeluk plaats gevonden te hebben. Alleen weet ik niet precies waar. In ieder geval in Tsjechië wanneer ik dat goed begrepen heb. Iets met een vrachtwagen die door rood sein is gereden en op het spoor stil stond en daar is een trein op geknald met een gangetje van 160 km per uur..
Wanneer ik na de vakantie dit dagboek aan het nakijken en verbeteren ben nog even gekeken waar het treinongeluk precies heeft plaatsgevonden. Het is Studenka in Tsjechië ongeveer 150 km ten noorden van Brno
Morgen gaat de reis naar Hradec Královè.

5