10 - 2014
Dag 12
Rheine – Lingen
Afstand: 70,3 km

Even dit, het hotel is net een doolhof. En aangezien ik een kamer heb zonder wc en douche moet ik dus op de gang naar de wc. Is niet zo erg, maar wanneer je midden in de nacht naar de wc moet is het iets minder leuk.
’s Morgens is het een gok of je kan douchen of dat je nog eventjes moet wachten. Ik heb geluk, er is niemand voor mij.
En weer loop ik na het douchen de verkeerde kant op.
Het ontbijt is in de ontbijtzaal en ziet er prima uit. Een paar Duitse bolletjes, veel kaas, veel vlees, veel boter, van alles veel en dat voor mij alleen.
Na het eten dus betalen en de tassen op de fiets, bovendien even kijken of de ondersteuning het alweer doet.
Dat is dan jammer, hij doet het niet.
Dat wordt weer fietsen op de oude manier.
Dat die het niet doet komt door het water dat er in zit. Ik hoop dat wanneer de zon gaat schijnen, het display het weer gaat doen. Gisteren deed de ondersteuning het nog een beetje want toen was hij in ieder geval wat ontladen. Ik hoop dat, dat vandaag ook het geval is. Maar helaas, vandaag niets van dit alles, zodat de hele weg gefietst moet worden. Straks na de vakantie heb ik een topconditie.
Maar nu kost het alleen maar energie. Ik hoop echt dat het mooi weer blijft.
Dat is eigenlijk mijn grootste zorg. Het weer. Als het mooi weer is kan ik gewoon rustig fietsen maar bij slecht weer worden dat rustige gezapige fietsen een ware hel ben ik bang voor. Voorlopig gaan we dus rustig aan terug naar het centrum van Rheine, daar waar ik gisteren geëindigd ben en naar het hotel ging. Dat is eenvoudig. En weldra ben ik weer op het punt waar ik gisteren ben geëindigd.
Zo, nu gaan we verder. Het is mooi weer. Van de regen van gisteren en zondagnacht is nu niets meer te zien. Er is eigenlijk maar één ding erg vervelend, de ondersteuning, deed die het gisteren nog een beetje, nu doet die niets. Op vlakke stukken is het niet zo erg, maar niet alles is vlak en dan, ja dan is het lopen geblazen. Helemaal op de stukken waar grint ligt, is het fietsen niet te doen. Ik neem mij voor dat wanneer ik straks in Lingen ben ik eerst maar eens een fietsenmaker op ga zoeken.
De tocht verder voorspoedig, eerst een stuk langs de Ems, dan langs het DEK en de Au. Als klap op de vuurpijl zie ik alles weer samenkomen  in de Ems. Bij de sluizen van Gleesen.
Het is kwart voor twaalf. Nog een kilometer of vijftien en ik ben in Lingen. Met de snelheid die ik nu fiets duurt dat ongeveer anderhalf uur. Dan ben ik dus rond half twee in Lingen. Kan ik mooi een fietsenmaker zoeken en is het probleem van de ondersteuning snel opgelost stel ik mij zo voor.
Maar de teleurstelling is groot wanneer ik in Lingen arriveer.  Ik loop heel Lingen door (zo groot is Lingen nou ook weer niet.)
Eén grote winkelstraat en een paar straatjes er omheen. Maar eens even vragen aan een paar mensen die er niet uitzien als vakantiegangers, maar eventueel wel een fiets bij zich hebben want in de meeste gevallen zullen ze die hier ergens in de buurt gekocht hebben neem ik aan.
Na een paar minuten is het raak twee meisjes komen in mijn richting, ik spreek ze aan en vraag of ze ook ergens een fahrradhersteller weten. Ja, dat weten ze., en ze vertellen mij feilloos waar ik een fietsenmaker kan vinden. Ik bedank ze en ga op weg. Maar omdat ik het toch niet helemaal vertrouw vraag ik het ook nog even aan een iets oudere man die op de hoek van een straat staat. En ja hoor, precies hetzelfde verhaal als van de beide meiden. Geweldig, dan moet het wel goed zijn. Het is alleen een verrekt eind terug fietsen. Maar oké, ik wil mijn fiets graag gemaakt hebben. Na een kwartiertje fietsen kom ik bij de fietsenmaker uit. Het is een grote zaak. Ongeveer zoiets als van 2009 in Denemarken. Maar helaas, nadat ik mijn verhaal heb verteld, vertellen zij mij dat ze niets voor mij kunnen doen. Ze hebben geen onderdelen.  Wel geeft de man die mij helpt mij het advies even in Lingen te proberen, daar is tegenover het station ook een fahrradhersteller, die hebben ook fietsen zoals U heeft. Oké, bedankt en goedendag.
Ik ga weer terug naar Lingen naar het station en inderdaad tegenover het station is een fietsherstelwerkplaats. Vol verwachting ga  naar de overkant naar de werkplaats. Ik vertel en laat het zien wat ik bedoel en wat ik graag wil. En nu komt het, ze kunnen mij niet helpen omdat ze in Duitsland andere ondersteuningen voor fietsen hebben dan in Nederland, en dat systeem past niet op of bij elkaar.
Kunnen we het er niet afhalen, openmaken en droogmaken van binnen. Misschien wel zegt de fietsenmaker. Dus we halen het display eraf en komen tot de ontdekking dat het verzegeld is.
Dus kunnen we het niet openmaken. En nu ? vraag ik. Tja, zegt de baas, die er ook bijgekomen is,
( De man die mij tot dusver had geholpen was een werknemer. )  we gaan hem weer op het stuur monteren, er een nieuw tapeje over de knopjes doen en hopen dat het probleem zich vanzelf oplost. Waar moet U heen. Vandaag moet ik even buiten Lingen naar een Gasthoff. Daarna moet ik nog naar Haren, Papenburg en Emden. En dan ga ik naar huis dat zal begin volgende week zijn. Ja, zegt de baas je kunt alleen maar hopen dat de zon haar best gaat doen en het condens dat zich daarbinnen heeft gevormd zal verdwijnen. Hoelang dat duurt kan ik U niet vertellen. Het enige dat ik U nog wel kan vertellen dat U het hier in Duitsland niet hoeft te proberen want wij gebruiken een ander systeem dan Nederland.
Erg vervelend voor U. Ik probeer nog even een ander weggetje, namelijk wanneer je er nu een ander systeem op het stuur zet,…dan past dat niet op de rest van het systeem van de accu zegt de man. Nou, zeg ik verontwaardigd , één Europa en verschillende systemen. Ja zegt de man het is allemaal een kwestie van geld. En hij heeft gelijk.
Zeer teleurgesteld vertrek ik naar het centrum van Lingen en koop daar een gigantische meloensorbet. Ik ben tenslotte de energie die ik daaruit haal heel erg hard nodig. En de sorbet zelf? Die was verrukkelijk !
Na het verorberen van de sorbet loop ik nog even door Lingen, daarna ga ik op zoek naar mijn onderkomen voor deze nacht.
Het ligt ongeveer tien kilometer vanaf het centrum richting het noorden. Leuk, hoef ik morgen in ieder geval minder te fietsen en misschien dat de ondersteuning het dan ook weer doet, want af en toe gaan de lampjes op het display wel heel erg tekeer. Tegen half vijf arriveer ik bij mij onderkomen. Een aardig meisje laat net andere gasten uit. Waarschijnlijk niet gereserveerd, ik wel. Het heeft natuurlijk nadelen dat reserveren, maar ik vind het niet opwegen tegen de voordelen. Je weet dat je een onderkomen hebt. En dat geeft een stuk minder stress. De vrouw des huizes laat mij alles zien. Of ik ontbijt wil morgenvroeg en hoe laat. Ja, ik wil ontbijt en het liefst om acht uur. Mag het ook om half negen. Nou, vooruit het mag voor deze keer ook tegen half negen.
Avondeten, vraag ik? Sorry, zegt ze dat hebben we niet meer. Weet U waar ik wel eten kan, vraag ik? Ze geeft mij twee adressen niet zo gek ver van mijn onderkomen. Later fiets ik er heen. Een Chinees en een gewoon Duits restaurant. Het gewone Duitse restaurant heeft ruhetag en de chinees is pas om zes uur open. Maar ik heb nu zin in eten. Ik fiets terug naar waar ik ongeveer vandaan kwam maar dan een kilometer verder en daar is nog een restaurant, die heeft me toch een bordje lekker eten.
Geweldig.
Daarna gaat het richting onderkomen het dagboek en administratie bijhouden.
Morgen gaat het naar Haren.

11