2017 - 16 

26 juli
Leipzig – Merschwitz
Leipzig, langs de Radweg Leipzig-Berlin naar Bad Duben, Bad Schmiedeberg, Pretzsch
Afstand: 71,3 km

Ik zweer het je vanmorgen om 07.00 uur was het nog droog de straten waren zelfs droog in Leipzig alleen de lucht was grijs dus had ik al een vaag gevoel van er kon straks wel eens wat water gaan vallen.
Om 08.00 uur ging ik een ontbijtje halen bij de buren van het hotel.
Maar tussen 07.00 uur en 08.00 uur ben ik mij echt rot geschrokken. Ik wilde zoals elke morgen een foto maken van de dag en datum en waar naartoe vandaag. Maar mijn camera was weg, ik kon hem echt nergens vinden, alle tassen uitgepakt en weer ingepakt, op bed gekeken in de prullenbak maar nergens een camera. Ik kreeg het echt even heel erg benauwd, alle foto’s weg camera weg, mijn hemel. Nou ff niet in paniek raken en nadenken wat is er gebeurd. Eigenlijk kan ik maar één ding bedenken, ik heb het aan de fiets laten hangen gisteren, nou dan is de kans groot dat die nu echt weg is behalve wanneer die nog in het etui zat want die hangt aan het stuur en daar doe ik de camera in zodat ik er snel bij kan wanneer ik foto’s wil maken. Verder zou ik het niet weten. Nou zo maar even kijken en hopen dat het met een sisser afloopt. Eerst maar even douchen en aankleden. Nadat dit ritueel is gedaan de accu onder de arm, portemonnee met geld mee om gelijk maar even een ontbijtje te scoren. Ik naar beneden naar de parkeergarage waar de fiets staat. Mooi de fiets staat er nog het etui hangt er nog aan en wanneer ik dichterbij kom zie dat de polsband van de camera er ook nog uithangt. Dat wil dus zeggen de camera is er nog.
Pufpuf, wat een opluchting. Nu de accu in de fiets, naar de buren voor een ontbijtje. Na het ontbijt weer naar de parkeergarage om de fiets op te halen en in de hal van het gebouw te zetten waarin ook het hotel is gevestigd op de 3de en 4de etage. Dan met de lift omhoog en de tassen ophalen. Tassen en navigatie op de fiets. Bennie installeren op de stuurtas. Wat ik verder nog doe is de sporttas maar vast voorzien van z’n fel gekleurde oranje hoes tegen de regen, want dat het gaat regenen vandaag staat voor mij als een paal.
Het is half negen ik sta buiten en het is nog droog maar vast niet lang meer.
Nu is de straat waar het hotel staat een hele lange straat, het hotel is op nummer 48 maar wanneer ik de straat uit ben vallen de eerste druppels.  Het zouden niet de laatste zijn.

Nog voor we bij het hoofdstation zijn miezert het volop en ligt Bennie veilig in de doorzichtige toilettas die op de stuurtas is gemaakt.
Ik zal iedereen de details besparen maar vanmiddag rond 15.00 uur kwamen we doornat en verkleumd aan in Pretzsch aan.
Ik bel aan bij het pension een voormalige bauernhof  zou de gastvrouw mij later vertellen. De echtgenoot van mevrouw doet open en laat mij binnen bij het huis ontdoe ik mijn fiets van alle tassen en de accu. Dan word de fiets in de grote schuur neergezet. Dan gauw in huis alwaar in de ontbijtkamer mijn regenjas, schoenen, de oranje hoes en het petje aan de kapstok worden gehangen en nu maar hopen dat de schoenen morgen droog zijn. Van de gastvrouw krijg ik een paar sloffen en ze begint ondertussen mijn fietstassen af te drogen met een droogdoek. Ondertussen stelt ze ook nog even vast dat ik vast wel een kop koffie hebben wil. Graag, zeg ik maar ik wil eerst even iets droogs aandoen. Maar natuurlijk, waar wil je slapen, in deze grote kamer? En ze laat mij een hele grote kamer op de begane grond zien. Ik kijk haar aan en zeg, deze is wel erg groot voor mij alleen. Dan gaan we naar boven zegt ze. Ik had aan de buitenkant van het huis al gezien dat het maar een etage erbij had dus zonder enige vrees zei ik laten we maar naar boven gaan. Nu heb ik een leuke  eenpersoonskamer waar de rest van mijn kleding te drogen hangt in de douche, de accu opgeladen wordt geen internet verbinding heb want de prepaid van T-Mobile die ik noodgevallen heb is zo langzaam dat het ook niet opschiet en echt alleen voor noodgevallen is zoals een berichtje sturen dat ik kletsnat ben gearriveerd. Dat is een afspraak die al jaren geleden gemaakt is. En ik ben het ooit eens vergeten op een vakantie door de Benelux. Waarbij ik uiteindelijk alleen maar België en Nederland heb aangedaan. Het is nu 20.45 uur het regent nog steeds.
Ik heb heerlijk gegeten want mijn gastvrouw wilde niet hebben dat ik er nog eens uitging om naar een duur restaurant te gaan (tenzij ik dat zelf wilde) om te gaan eten.
Dat restaurant was wel een dorp verderop. Dus het aanbod voor gebakken aardappelen met groente eieren en spek leek mij een geweldig idee. 
En het was geweldig, heb er dus geen spijt van.
Nu net even naar beneden geweest en iets te drinken uit de koelkast gepakt.
Morgen of het nu regent of niet gaat het verder naar Luckenwalde.

 

 

17