2017 - 23 

3 augustus
Magdeburg – Helmstedt
Magdeburg, Hohendodeleben, Domersleben, Seehausen, Eggenstedt, Harbke, Helmstedt
Afstand: 79,25 km

Vandaag zal de dag worden waarvan ik wist dat die zou komen. Ik weet het is een beetje en raar begin. Maar het is ook een beetje een vreemde dag. Eerst vanmorgen met dat blote voeten gedoe, ik bedoel dat ik mijn schoenen niet op de kamer aan mag hebben. Dan het delen van de badkamer cq wc. Is niet erg hoor maar in dit geval wel vreemd wanneer de gast die er gebruik van maakt samen met mij zich
’s morgen rond 5.00 uur gaat douchen met een hoop kabaal. Ik dus klaarwakker.
Nou de bakker waar ik mijn ontbijt ga halen is gelukkig om 6.30 uur open, dus wanneer ik wil kan ik nu opstaan mij gaan douchen en naar de konditorei gaan voor mijn ontbijt en in de loop gelijk mijn fiets meenemen.
Maar dat doen we toch maar niet. Nog maar even weer liggen en proberen nog wat te slapen. Maar het lukt niet meer. En om 6.15 uur heb ik er genoeg van. Dan maar de teevee aan en de tassen inpakken, het adres opzoeken waar ik heen moet vandaag.
Ik heb gisteravond even op Google-maps gekeken waar ik ongeveer langs moet maar het is niet zo eenvoudig want ik wil toch ook nog wel wat zien onderweg.
Nou ik zou die dag genoeg te zien krijgen.
Blubberwegen, hobbelkeien, grote waterbakken midden in het bos, drukke verkeerswegen en die eeuwige fietspaden die zomaar ergens beginnen en ook zomaar weer ophouden.
En dan het niet durven gebruiken van je fietsondersteuning omdat de accu weleens eerder op zou kunnen zijn dan jij zou willen.
Niet leuk dus alles bij elkaar. En dan ben je eindelijk in Hemstedt wordt je bijna van de straat gereden door een één of andere idioot omdat die denkt dat die meer rechten heeft dan een ander, hij reed bijna een oude vrouw omver omdat ik stopte om die vrouw over laten steken. Toen ik gebaarde dat die uit moest kijken en dat die na die vrouw wel kon doorrijden gaf die toch een stoot gas en met een blik van ik krijg jou nog wel scheurde die weg.
Vijf minuten later kwam ik hem weer tegen, ik ben toen maar even heel erg in de buurt van een heel hoop mensen gaan lopen en het eerste smalle straat ingegaan waar geen auto’s mogen . Zo ben ik van die vent afgekomen.
Verder verloopt de weg naar het hotel prima.
Bij het hotel aangekomen wordt ik allerhartelijkst ontvangen door een vrouw.
Nadat ik mij heb ingeschreven  en de tassen gedeeltelijk heb uitgepakt omdat er het één en het ander opgeladen moet worden.
Op de vraag waar ik in de buurt iets kan eten is het antwoord dat, dat wel een eindje weg is en wanneer ik vis lust met aardappelen en komkommersalade dat ik dan wel mag mee-eten samen haar en een medewerkster. En daar heb ik eigenlijk wel zin want ik voel mij niet direct geroepen om nogmaals die berg af te lopen om hem daarna nog een keer weer op te lopen. Want met de fiets kan niet. Ik heb nog één volle accu er moet dus iets gebeuren vandaag of morgen. Want daarna is het te laat.
Op mijn weg vandaag naar Helmstedt heb ik veel gelopen omdat de weg naar Helmstedt vals plat was en dus was er veel tijd over om over dingen na te denken. Zo ook over de accu en ineens herinnerde ik mij dat ik ooit eerder zoiets had mee had gemaakt. Toen was er binnenin de stekker een draadje los. Wanneer ik nu eens dat stekertje openmaak en ga kijken of alle draadjes nog vastzitten. Eerst maar eens naar de dichtstbijzijnde winkel. Dat is de NETTO-markt en daar een rolletje tape kopen want wanneer dat draadje wel los is moet het vastgemaakt worden, en dat doe je met tape. Dus op naar de winkel maar er is geen tape te koop wel pleisters, dan dat maar doen. Weer terug naar het hotel en de steker uit elkaar gehaald. En ja hoor er zit een draadje los en die moet dus ergens aan vastgemaakt worden. Even verder kijkend zie ik dat er inderdaad een contactpuntje geen draadje heeft. Maar hoe doe je dat nu in je uppie vastmaken. Buiten zit de uitbaatster nog steeds samen met de medewerkster die eigenlijk ook een soort van vriendin is  en een man en eerlijk gezegd begrijp ik nog steeds niet wat de relatie tussen die man en de uitbaatster is maar voor zover ik het begrepen heb is het een broer van haar. Ik denk dat ik maar eens naar buiten ga en ga vragen om een beetje hulp van één van de drie en het wordt de man. De uitbaatster weet ondertussen van het probleem acculader, daar hebben we het vanmiddag even over gehad. Maar de man die gaat mij helpen, alleen weet hij dat nu nog niet.
Dus buiten gekomen met de acculader onder de arm vraag ik of iemand de lader wil vasthouden zodat ik een pleister om een los contactje kan leggen. Allen kijken mij aan maar inderdaad de man begrijpt als enige wat ik bedoel. Zo komt dat na een klein half uurtje het contactje vastzit (althans dat denken we) ik naar binnen ga en hem ga aansluiten op het stroom en tot mijn grote verbazing doet die het heel even, 2 minuten misschien maar vast niet langer. Nu komen er allerlei oplossingen. Ik moet morgen in Helmstedt naar de fietsmaker maar die is pas om een uur of 10 open en dat is te laat want wanneer die dat niet aan elkaar kan of wil solderen moet is alsnog in Wolfsburg op zoek naar een fietsenmaker die verstand heeft van e-bikes. Dus om een lang verhaal kort te maken ik moet morgenvroeg op tijd opstaan en ontbijten en dan vroeg in de pedalen om heel vroeg in Wolfsburg te zijn. De lange route is langs de Aller wat ik in de eerste instantie had willen maar de korte weg van zo’n 30 km loopt langs de snelweg over een fietspad. Dat kan in ruim 2 uur want hij gaat af en toe toch wel wat omhoog.
En nu een biertje (op de hoop ik) goede afloop zegt de man, de beide vrouwen zijn net begonnen aan hun tweede fles rosé. En het werd me toch nog een potje gezellig. Tegen elf uur is het uit met de pret en sluiten we de tent. Wat een heerlijke lieve mensen.
Het hotel waar ik logeer ik trouwens een hotel voor vrachtwagenchauffeurs. Het is druk vannacht op het terrein van het hotel. Gelukkig de fiets staat in de garage.
Morgen gaat  de reis naar Wolfsburg.

24