Donderdag, 21 juli
Dagje Tuttlingen.
Nadat ik gisteravond aangekomen was in Tuttlingen en toch wel honger had en nadat ik alle plichtplegingen had voltooid ben ik nog maar even ergens gaan eten.
Na het eten weer terug naar het hotel om daar vervolgens tot de conclusie komen dat ik wel heel erg moe ben.
Ik wil nog even tv kijken maar ik krijg dat ding niet aan. De zoon van de eigenaar heeft het mij vanavond wel voorgedaan hoe die aan moet maar het lukt niet. Dan niet. Ik ga wel slapen.
Morgenvroeg zien we verder.
Het is nu donderdagmiddag.
Vanmorgen heerlijk ontbijt gehad.
Eind gewandeld en tot de ontdekking gekomen dat het voelt alsof mijn lichaam een grote blauwe plek is. Vooral in de schouders en de knieën voelt het niet lekker. Dus maar even rustig aan vandaag.
Ik besluit om maar eens even langs de Donau te lopen en te kijken waar ik zaterdag langs moet wanneer ik naar Sulz am Neckar ga. Nou dat is niet zo moeilijk, het staat duidelijk aangegeven met bordjes, kan niet missen.
Na een poosje wordt het wel erger donker en grijs in de lucht, in de verte onweert het. Ik denk dat ik maar eens richting hotel loop en wat aan de administratie en het dagboek ga doen. Moet tenslotte een dag inhalen. Heb gisteravond niet geschreven. Ben ik goed en wel binnen begint het me daar toch te regenen,jonge,jonge, ben ik even blij dat dit mij gisteren niet is overkomen. Het duurt trouwens maar kort, na een kwartiertje schijnt de zon weer als ooit tevoren.
******
Vrijdag, 22 juli
Nog een dagje Tuttlingen.
Zo nog een dagje in Tuttlingen.
Vandaag de Honberg opgelopen, was eigenlijk best een hele onderneming, want overal in Tuttlingen staan wel bordjes maar wanneer het er op aankomt zoek het maar uit.
Zo ook in dit geval. Loop ik vrolijk na het ontbijt over de markt met de gedachte laat ik nog maar even iets anders doen want dit is en peace of cake, ik ben zo boven. Is tenslotte ook maar iets van in totaal 2 km.
Nou na dat bezoekje aan de markt loop ik dus de richting op waarheen de bordjes wezen. Na zo’n 20 minuten bergopwaarts besef ik eigenlijk dat ik al een poosje geen bordjes meer ben tegengekomen. Maar omdat het nog steeds omhoog gaat denk ik ach er komt vast zo wel een bordje waarop staat dat ik linksaf moet. Want de berg is aan m’n linkerhand. Maar al dat ik tegenkom geen bordjes. Na een uurtje vind ik het wel goed,en draai mij om , om weer terug te lopen. Nou, ik zal je vertellen, liep ik op de heenweg door gewone straten met gewone namen, nu loop ik langs de grote weg en het wemelt er van de bordjes Honberg rechtsaf.
Nou vraag ik je langs de grote weg waar alleen maar auto’s komen. Ik volg dus heel netjes de bordjes naar de Honberg. En na nog een half uurtje sta ik onder aan de Honberg.
Nu omhoog lopen, het gaat moeizaam maar het is o zo mooi daar boven op de berg. Het uitzicht prachtig.
Na wat foto’s gemaakt te hebben gaat het weer naar beneden maar dan langs een andere weg. Daar zie ik ook dat ik best in dat andere dorp waar ik uitkwam na die lange wandeling de berg op had gekund waarschijnlijk.
Ik kom langs een heel groot kerkhof en ik besluit eens een kijkje te nemen op dit wel erg groot kerkhof. Ik ga op zoek naar hele oude (familie)graven), die ik ook vind maar die wel erg verwaarloosd zijn. Evenals de oorlogsgraven die er ook onder zeer erbarmelijke toestand bij liggen. Zwaar verwaarloosd. Erg eigenlijk. Er staat een mooie koepel met schilderingen en voor de ingang is het al een zootje. Ik was haast op zoek gegaan naar iemand met en veger en water.
Ik ga verder naar beneden weer naar Tuttlingen. Beneden aangekomen zie ik dat de markt is afgelopen maar dat er druk gewerkt wordt aan een èèn of andere kermistoestand. Feest dit weekend in Tuttlingen??
Ik ga eerst maar eens naar het hotel en een beetje schrijven.
Tegen zes wilde ik gaan eten , maar juist op dit moment valt er weer een bak water uit de lucht. Dan nog maar even wachten. Na een kwartiertje regent het ietsje minder en ik trek mijn regenjas aan en ga gauw naar de eerste de beste eetgelegenheid. Die is ongeveer 25 meter verder ook op de hoek van een straat. Vanuit mijn kamer in het hotel kan ik de eetgelegenheid zien. Een foto er van maken is evenwel niet mogelijk, heb het geprobeerd. Na het eten had ik nog even een straatje om willen gaan maar er staan allemaal eettentjes en biertenten in de straat. Er is trouwens wel iets heel erg grappigs. Iets met ijs en frituren.
Ik ga maar terug naar het hotel, doe de tv aan en hoor dat er een aanslag heeft plaatsgevonden in München in het Olympiadewinkelcentrum.
Morgen gaat de reis verder naar Sulz am Neckar
12