zondag, 31 juli
Dagje Heidelberg
Omdat mijn fiets ergens buiten staat en ik vier hoog in een hostel zit heb ik erg onrustig geslapen. De fiets staat wel zo, dat ik hem kan zien maar wat heb je er aan wanneer die ontvreemd wordt wanneer jij slaapt. Juist, niets want weg is weg. Daarom heb ik de fiets vandaag even verplaatst. Ik heb hem zo gezet dat die onder een lantaarnpaal staat maar niet aan de lantaarnpaal vast. Hij staat in principe op dezelfde plek maar dan iets verder richting hostel in het volle licht van de lantaarnpaal.
Omdat er geen ontbijt geserveerd wordt moet ik zelf dus voor mijn kostje zorgen. De kroeg gaat om 11.00 open en dan is er een soort van ontbijt voor mensen die teveel gedronken hebben. Ja zo noem ik het maar.
Gelukkig heb ik mijn oploskoffie nog en het water uit de kraan is behoorlijk heet dus daar kan ik wel even een bakje van maken en morgenvroeg ook wel. Na de koffie even douchen in de gemeenschappelijke douche maar die voor zover ik het nu kan beoordelen voor mij alleen is. Daarna op weg naar een bakker en gelijktijdig even kijken waar ik morgen langs ga om in Darmstadt te komen. Ik heb Garmin meegenomen. Eigenlijk had ik hem beter thuis kunnen laten want de weg naar het hostel is eenvoudig. Je gaat gewoon naar het water lopen en aan het water staat Hemingways. kan niet missen. Er zijn bakkers zat in Heidelberg maar er zijn er maar weinig open en de weg naar Darmstadt is ook niet te vinden. Ik had zelf al iets bedacht maar volgens Garmin kan dat niet. Hoezo en waarom kan dat niet?
Ik besluit maar eens richting hoofdstation te lopen misschien dat daar de oplossing te vinden is. Maar het hoofdstation is niet de oplossing, sterker nog het is zover weg dat ik het maar opgeef en terugloop naar het busstation dat vlakbij het hostel is. Bij de bakker op het busstation koop ik een chocoladecroissant. Erg lekker. Dan loop ik maar terug naar het water. Op een kaart die ik vorige week ergens gekocht heb, heb ik even gekeken welke plaatsen ik tegenkom op mijn weg naar Darmstadt en een paar van die plaatsten staan inderdaad op de richtingaanwijzers alleen gaan die allemaal richting Mannheim en daar moet ik nou juist niet heen. Mannheim ligt naar het westen en ik moet naar het noorden. En wanneer ik Garmin aandoe wijst die naar het zuiden. Ik weet het niet meer. Eigenlijk ben ik na Stuttgart compleet gedesoriënteerd en nu brengt Garmin mij nog verder de problemen in door aan te geven dat ik naar het zuiden moet. Eerst maar eens even zien of er ergens een Tourist Information is, die ook nog eens open is. Want veel van die dingen zijn bijna de hele week open behalve op zondag. Maar ik heb geluk, ik vind er één en het is nog open ook. Ik naar binnen. Een aardige mevrouw vraagt of ze helpen kan, ik leg haar mijn probleem uit en zij komt met een kant en klare oplossing. U neemt de bergstrasseroute. Die gaat tot Darmstadt en wordt net als de Neckar en alle andere routes keurig aangegeven met bordjes. Geweldig, ik ben gered, nu kan ik rustig Heidelberg ontdekken en fotograferen. Ik heb mij voorgenomen heel veel foto’s te gaan maken. Ook ga ik foto’s maken met mijn mobiele telefoon. Alleen is de verbinding is ontzettend traag, er zijn nu nog foto’s onderweg van gisteravond. Heb een Wifi paswoord gekregen maar dat ding werkt volgens mij alleen wanneer je in de kroeg van Hemingway zit. Dus ook al geen succes. Loop ik vanmiddag toevallig even langs het hostel gaat de telefoon ineens te keer, ik dacht hij springt zo uitelkaar. Werden alle foto’s in één keer op Facebook gezet. Dat was wel leuk, alleen waren het foto’s van zaterdag. Toen ben ik nog maar een keer op pad gegaan en nog wat foto’s gemaakt met de telefoon in de hoop dat wanneer ik vanavond thuis zou koen hij al die foto’s op Facebook zou zetten. Maar dat gebeurde niet. Wel jammer.
Na mijn zoveelste rondje Heidelberg begin toch wel een beetje honger te krijgen, het is tegen vijf uur.
Een uurtje geleden heb ik ergens gezeten om wat te drinken en ik zag daar mensen die hamburgers aten. Nu ben ik niet zo’n Mc Donalds fan maar dit is anders. Geen kledderbroodjes maar echte broodjes met echt gehakt. Dat lijkt mij wel wat, alleen moet ik nu die zaak eerst maar eens weer zien te vinden.
Ik weet nog dat ik net weer terugkwam van het hostel om een fietscheque te doen. Dus ik loop terug naar het hostel en bingo, gevonden. Alleen is het er nu smoordruk, iedereen heeft dezelfde gedachte gehad, honger.
Het meisje van een paar uur terug herkent mij en vraagt of ik een tafel zoek. Yep. Ze wijst mij een tafel en ik ga zitten, bestel een pilsje en bekijk de menukaart. Het wordt een Baconburger met frietjes en mayo en ketchup. De burger is verrukkelijk.
Nu naar het hostel en uitbuiken, nog even iets kopen voor vanavond.
Nu is het 21.15 uur. Toen ik thuiskwam was er geen telefoon die begon te ratelen om alle foto’s op Facebook te zetten. Maar ik was bekaf en ben eerst maar eens even gaan liggen om, om 19.00 uur wakker te worden. Even bijkomen en toen hard aan het werk. De tv staat aan Tatort is er op. De administratie is bijgewerkt en het dagboek is geschreven.
Morgenvroeg gaat het na een bak koffie en een broodje bij de bakker richting Darmstadt.
20