maandag, 01 augustus
Heidelberg – Darmstadt
Afstand: 67,51
Het was vroeg vanmorgen, erg vroeg. En na een paar pogingen om toch nog even te slapen is het zes uur dat ik mijn bed verlaat.
Ik ben erachter gekomen dat ik hier niet meer alleen ben op de etage, Gisteravond laat zijn er nog mensen bijgekomen. Maar ik hoef mij geen zorgen te maken over de badkamer zo vroeg ben ik.
Om 7 uur ben ik kant en klaar om te vertrekken.
Eerst alle tassen maar naar beneden brengen. Een hele klus van 4 hoog naar beneden lopen want Hemingways heeft geen lift. Zaterdag toen ik arriveerde was er iemand die een gedeelte naar boven heeft gebracht. Maar ja, maandag Ruhetag. Bovendien is hier sowieso niemand zo vroeg in de ochtend. De andere dagen gaat de tent om 11.00 uur open.
Nadat ik de fiets van de overkant van de straat heb gehaald, de banden nog wat lucht heb gegeven gaan de tassen op de fiets. En om 7.30 uur gaan we rijden, op naar Darmstadt maar eerst even een backerei opzoeken die op mijn route is want om nu eerst naar het busstation te gaan om te ontbijten is een beetje zinloos. Ik ga er vanuit dat ik zo wel een backerei tegenkom. En inderdaad na vijf minuten fietsen een backerei. Lekker broodje en een grote bak met koffie. Lekker.
Om kwart over acht gaat de trip van vandaag echt beginnen,
Volgens het boekje dat ik gisteren bij de Tourist Information heb gekregen is de tour naar Darmstadt iets van 87,5 km. Eens even kijken wat ik er van ga maken.
Het loopt allemaal gesmeerd dus zonder problemen, nou ja op één na dan. Ik wist dat ik alleen maar naar het noorden hoefde te rijden maar af en toe wil ik weleens iets anders, zo ook dit keer. Een deel van de route is de Europese R8 route en die gaat blijkbaar ook over mijn route, dus ik dacht dat kan geen kwaad. Nou, in dit geval wel. Ik word daar een één of ander paadje opgestuurd met kinderkopjes en een geeltje met water dat glibbert aan alle kanten, ik heb de eerste de beste weg rechtsaf maar genomen want dit was anders een beetje fout gegaan. Want de fiets even draaien op dat paadje wil niet. Dan zie ik een wegwijzer met daarop Darmstadt 20 km. Uh, er staat nog maar 40 km op de fietscomputer en ook Garmin geeft iets van 40,06 aan. Bovendien is het nog maar 12 uur. Dan kan ik dus als alles meezit rondom drie uur in Darmstadt zijn. Dat was niet helemaal de bedoeling.
Twee dames van rond de veertig zouden er een uurtje later voor zorgen dat ik niet om drie maar om exact vier uur bij het hotel in het centrum van Darmstadt aankom.
Het gebeurde als volgt: Ik rijd rustig op een soort van landweggetje wanneer ik aan het eind van dat weggetje twee dames zie, waarvan er èèn heftig bezig is een band op te pompen met zo’n rottig klein fietspompje, Ik vraag of ik helpen kan, ach zegt één van de twee we wilden een eindje fietsen. Dit hier is mijn vriendin en is bij mij op bezoek, ze komt uit Rome. Deze fiets en ze wijst op de fiets waaraan nog steeds dat fietspompje zit is van een andere vriendin van mij maar de banden niet hard. Ik zeg dat ik wel een ander pompje heb en dat ik die banden wel even vol met lucht wil doen. Watvoor pomje of dat dan wel is? Het is een voetpompje en ik heb ondertussen de tas opengemaakt en het pompje eruit gehaald. Ondertussen zijn ze er al wel achter dat ik uit Nederland kom, uit Groningen, helemaal uit het noorden van Nederland. Dat ik op 10 juli vertrokken ben met de nachttrein vanuit Utrecht naar Bazel. Band 1 is vol met lucht. Die voorband ook nog maar even? Maar ze krijgen geen tijd om te antwoorden. Je moet er altijd voor zorgen zeg ik, dat je banden hard zijn want anders plakt dat aan de weg en kom je als het ware niet vooruit. Verder gaat het gesprek en de dames luisteren vol verbazing wat ik allemaal gefietst heb. De vrouw uit Rome zegt nog dat ze eigenlijk alleen maar auto rijdt en dat ze 10 jaar in Amerika heeft gewoond en dat daar al helemaal niet werd gefietst. De andere vrouw is een Duitse en heeft altijd in de buurt van Darmstadt gewoond. Voorband zit vol met lucht. Deze fiets ook nog maar even ? En ik wijs op de fiets waar de Italiaanse op fietst. Ach, mag wel maar is eigenlijk niet nodig, er wordt bijna elke dag op gefietst. Dus toch maar even wat lucht erbij gedaan.
Ik heb trouwens bij deze gelijk een uitnodiging op zak om wanneer ik eens van plan ben om in Italië te gaan fietsen dat ik in Rome al een logeeradres heb. Ik heb trouwens niet gevraagd om het adres maar ze hebben wel een visitekaartje gekregen met daarop de URL van mijn website. Ze zouden gaan kijken. Het zal mij benieuwen. Na een echte Duitse knuffel van de beide dames gaan ze weer verder en ik ook.
Nog tien kilometer. Het is drie uur. En er komt nog een moeilijk stukje. Niet om Darmstadt te vinden, maar Darmstadt zelf. Vlak voor Darmstadt begint de tramlijn in een heel nauw straatje, twee sporen, dus veel fietsruimte blijft er niet over , maar ook bijna geen stoep. Hoe komen ze op het idee. Dus dat wordt lopen want ik ben nog niet levensmoe. Ik zal maar met mijn fiets in zo’n tramrails koen, is het wel einde vakantie denk ik. Eigenlijk weet ik het wel zeker.
Verder gebeurd er niets bijzonders meer onderweg. Ik ben vlakbij het adres waar ik moet zijn en laat Garmin zoeken waar ik precies moet zijn.
Zo sta ik om exact vier uur bij de receptie van het hotel dat is gelegen in een drukke winkelstraat. Alleen wel weer jammer de fiets weer buiten slapen vannacht. En dit keer heb ik er geen oog op.
Nadat ik mij heb ingeschreven ga ik richting markt om mijn welkomstpilsje te drinken. Een eindje door de stad lopen om vervolgens bij het adres waar ik mijn pilsje heb gekocht ook maar de warme maaltijd te nuttigen. Na de maaltijd nog even een boodschapje gedaan om vervolgens naar het hotel te gaan, daar een zootje trappen op te lopen(de lift is stuk, wordt morgen gemaakt) om vervolgens op mijn kamer neer te ploffen op bed, even uit blazen, dan de administratie en het verhaal van vandaag schrijven.
Morgen een dagje Darmstadt.
21