3 - 2015
Dag 3
Dagje Špindlerův Mlýn

Vanmorgen vroeg wakker. Waarschijnlijk omdat ik gisteren vroeg ben gaan slapen.
Eens even kijken hoe het weer is. Nou dat lijkt niet al te best. Het regent, alhoewel misschien is het wel gewoon mist dat in het dal wordt omgezet in regen. Juist nu ik vandaag naar de oorsprong van de Elbe wil. Het zal ook wel moeten want morgen gaat het per fiets verder. Dus vandaag de enige kans om dit ( wonder ) te aanschouwen.
Eerst maar eens douchen, aankleden en ontbijten, misschien dat het weer dan beter is. Want om de bergen in te gaan moet je toch wel een beetje mooi weer hebben.
De uitbater van het pension stelt mij gerust door te zeggen dat het over een uurtje wel beter is.
Nou dan maar eerst een ontbijtje met een eitje, broodjes, kaas en vlees zo van het buffet.
En inderdaad na het ontbijt wordt het al aardig helder in de lucht. Ik krijg het advies om vooral of een warme trui of een jack mee te nemen want het is boven kouder dan beneden. Dus een fleece jas en iets tegen de regen gaat in een klein rugzakje mee.
Ik heb besloten om op de heenweg met de stoeltjeslift te gaan. Nog nooit in gezeten en ik zie er wel een beetje tegenop. Maar om helemaal naar boven te lopen en dan vanmiddag nog eens weer naar beneden wordt mij een beetje teveel van het goede.
Eerst maar eens zien waar al die toestanden zijn. Nou ja, zo groot is Špindlerův Mlýn nu ook weer niet. De uitbater legt nog eens uit wat de kortste weg is naar de stoeltjeslift. Bovendien vertelt die er nog even bij dat ik wanneer ik boven ben het beste de rode route kan lopen.
Oké, komt voor de bakker.
De reis kan beginnen.
 Het is ongeveer 10 minuten lopen naar de lift die hoort bij een groot pretpark.
Kaartje kopen voor de lift. Wilt U een enkele reis of wilt U ook terug met de lift. Een moment twijfel ik nog maar besluit dan toch om alleen naar boven te gaan met de lift en naar beneden te lopen.
Zo gezegd, zo gedaan, met de stoeltjeslift naar boven. Wanneer ik halverwege uit had kunnen stappen had ik dat gedaan. Ik ben er dus achter gekomen dat ik dit nooit meer doe. Doodeng vond ik het.
Enfin, ik heb het overleeft. Ik blij dat ik lopen terug mag.
Eenmaal boven is het uitzicht prachtig het had nog mooier gekund wanneer het helder was geweest.
Nu nog naar de oorsprong van de Elbe, dat is nog eens een kilometertje of 10 lopen. Maar wat is dat een mooie wandeling. Af  en toe is het wel erg koud. Op een bepaald moment de fleece jas maar aangetrokken. Maar toen de zon eenmaal ging schijnen kon die wel weer uit. Het is druk bij de Elbquelle.
Maar zoals alle oorsprongen valt ook deze een beetje tegen, het is er wel erg druk.
Nadat ik foto’s heb gemaakt gaat de reis weer naar beneden maar eerst even iets te drinken meenemen en een bezoekje brengen aan het toilet. Dan op zoek naar het rode pad om weer naar beneden te gaan. Maar hoe ik ook rondloop geen rood pad, wel blauw. Dan maar blauw, misschien kom ik onderweg nog iets roods tegen, kan ik altijd nog omschakelen.
 Maar dit was dus alleen mijzelf geruststellen want een rood pad ben ik niet tegengekomen die middag. Alleen maar blauw en dankzij dit blauwe pad loop ik de volgende paar dagen met heel veel pijn rond. Fietsen gaat prima maar lopen, oei dat doet zeer, heel erg zeer.  Beide benen van mijn hiel tot mijn knie aan de voorkant en de achterkant doen zeer wanneer ik even heb gezeten en dan weer wil gaan lopen.
Maar ondanks de pijn die dus in de nacht begint was het heel erg mooi, steile berghellingen en glibberige paadjes ben ik overgelopen. Altijd waren er wel mensen in de buurt maar ja die hadden echte wandelschoenen aan en ik had gewone gympen. In Špindlerův aangekomen maar gelijk een restaurant opgezocht en lekker gegeten. Daarna nog een wandelingetje naar het pension om daar vervolgens dodelijk vermoeid in mijn bed te ploffen. Na een uurtje wat rusten weer opgeknapt en nog een eindje rondgelopen in de omgeving van het pension.
Over het rode pad naar beneden heb ik niet meer gehoord.
Morgen gaat de reis echt beginnen naar Dvůr Královè.

4

.