31 - 2015
Dag 32
Hamburg – Sparrieshoop
Afstand: 71,32 km
Gelukkig, het is droog. Dat is het eerste dat ik denk wanneer ik vanmorgen de ontbijtzaal binnenloop.
Erg onrustig geslapen vannacht en dat komt eigenlijk door het akkefietje van gisteravond. Iedere keer wanneer ik er aan denk word ik weer boos.
Lelijke dienstklopper. Eigenlijk hoop ik dat de jongeman dienst heeft vanmorgen, alleen al om hem af te straffen door ontzettend vriendelijk te zijn.
Jammer meneer is er niet. Er is iemand anders bij de receptie, een redelijk aardige mijnheer van middelbare leeftijd, zegt vriendelijk goedemorgen, en ik zeg vriendelijk goedemorgen terug.
Ik had mij de morgen ongeveer zo voorgesteld:
Douchen en ontbijten en tassen inpakken
Fietsenmaker om de band op te pompen (indien nodig, is inderdaad nodig )
Naar de fietsenmaker, daar de band oppompen en weg naar Sparrieshoop.
Maar daar gaat het al mis. De pomp staat nog niet buiten. Het is nog te vroeg.
Terug naar het hotel en de tassen op de fiets. De sporttas word in een grote vuilniszak verpakt. Zo wordt de inhoud van de tas in ieder geval niet nat wanneer de regen doorzet.
Ondertussen gaat het ook weer wat spetteren en dat zou nog vele keren gebeuren vandaag.
Weer terug naar de fietsenmaker, het is nu 9.45 uur, de fietsenmaker komt naar buiten en begint met het naar buitenzetten van de huurfietsen. Ik er naartoe. Ik zeg op mijn beste Duits of ik misschien de fietspomp even mag gebruiken. De man kijkt mij aan en zet de pomp buiten. En gaat verder met het naar buiten zetten van de huurfietsen.
Ik begin met het oppompen van de band. Maar het lukt niet vanmorgen.
Dat voorspelt niet veel goeds voor de rest van deze dag. Na het oppompen van de band kan de reis naar Sparrieshoop beginnen.
Maar waarschijnlijk heb ik niet genoeg lucht in de band gedaan, dus ergens in Hamburg op mijn route heb ik gisteren een openbare fietspomp gezien. Dus daar nog maar even bij langs gaan.
Nadat ik voor de tweede keer de band heb opgepompt gaat het op weg naar Sparrieshoop. Wanneer ik op ongeveer 20 km afstand van Sparrieshoop ben moet ik toch nog even voor de zekerheid de weg vragen en alles gaat goed. De man van de benzinepomp zegt mij waar ik het beste langs kan gaan. En het klopt. Maar wanneer ik vlakbij Sparrieshoop ben moet ik door een bos met allemaal modderpaden en wanneer er geen modder ligt , ligt er wel iets van stenen , keien of grind.
Hoe zal ik Sparrieshoop eens omschrijven. Er staan wat dure villa’s een station en een restaurant. Nou en dat is het dan. Bij het pension aangekomen wordt ik vriendelijk ontvangen. Een jongedame van ergens in de dertig schat ik doet open, ik zeg wie ik ben en dat ik een kamer heb gereserveerd. Ze verontschuldigd zich voor haar vader die de laatste hand legt aan de badkamer.
Hm!?
Er volgt een heel verhaal waar ik geen touw aan vastknopen kan, en laat het dus gewoon over mij heenkomen. De gebruikelijke ceremonie vind plaats van het showen van de kamer en het uitdelen van de sleutels.
De volgende mededeling komt een beetjes rauw op mijn maag, Er is geen ontbijt morgen.
Dat had ik eerder moeten weten, dan had ik broodjes gekocht onderweg voor morgenvroeg.
Ik had wel wat te drinken gekocht onderweg maar aan broodjes denk ik niet. Dat is foute boel. Ik vraag of ze misschien een fietspomp voor mij heeft. Ja, natuurlijk zegt ze, heb ik een fietspomp . Zou ik die morgenvroeg even kunnen gebruiken? Ja, ik zet het klaar.
Volgende vraag, waar kan ik hier ergens eten. Ze vertelt mij dat bij het station een restaurant is.
Dus daar wordt vanavond gegeten, lekker eten verkopen ze daar.
Daarna weer terug naar pension en tot de ontdekking komen dat de band is opgepompt. Keihard is die. Nou dat moet goed komen denk ik, en ga naar mijn kamer om daar de gebruikelijke dingen van de dag te doen.
Maar de notebook doet weer vreemd. Niks dagboek schrijven.
Hij herkent de USB-poort niet. Dus dat wordt alleen nog een poosje teevee kijken.
Daarna slapen.
Morgen gaat het naar Cuxhaven.