7 - 2015
Dag 7
Pardubice – Kutna hora
Afstand: 58 km

Nou, nou, dit ging er goed op los vannacht.
Even voor de duidelijkheid , niet bij mij hoor, maar bij de kroegen rondom mij.
In Groningen waar in vandaan kom hebben de studenten ook vaak feest en heb ik er ook wel eens last van maar dit tjonge jonge, wat een herrie tot bijna half vier was het feest in de straat.
Tja ik slaap in een straat met allemaal kroegen en andere horeca.
Overdag merk je er niets van maar gisteravond dacht ik even dat ik in de rosse buurt van Groningen was beland. Even geen foto’s gemaakt want dat hadden ze vast niet leuk gevonden. Maar goed tegen een uur of half vier wordt het rustiger in de straat en kan ik nog een poosje echt slapen.
Nu vraagt iedereen zich natuurlijk af kunnen de ramen van het hotel niet dicht dan? Het antwoordt is ja natuurlijk, maar er is één klein raampje waar ik niet bij kan en die staat natuurlijk nog open.
Niet dat ik niet geslapen heb tussen 23.00 uur en half vier, jawel maar iedere keer werd ik wakker van een bepaald geluid dat van buiten kwam.
Om half zeven besluit ik maar om op te staan, het ochtendritueel  te volbrengen en tot de conclusie komen dat mijn kuiten en scheenbeen geen pijn meer doen en ik bijna weer gewoon loop.
Om 8.00 uur naar de ontbijtzaal, die in een ander gebouw is. Na het ontbijt de tassen op de fiets gepakt, betaald en vertrokken.
Nu had ik gisteren toch nog zo gekeken waar het ongeveer langs ging maar nu ik voor de uitvoering sta loopt alles even anders.
Ik had gisteren alleen maar even gekeken, maar niet gereden, en nu ik het stuk moet rijden lijkt het allemaal niet helemaal te kloppen voor mijn gevoel en wanneer ik twee mensen op de fiets zie die ook enigszins vertwijfeld in het rond kijken besluit om de navigatie maar aan te doen en het eerste kleine dorpje dat ik door moet maar in te typen.
Nadat Garmin de weg even heeft berekend en bekend dat die van dat plaatsje nog nooit gehoord heeft, type ik het volgende iets grotere plaatsje in, en ja hoor het
is 5 km naar het volgende plaatje, bovendien ligt die een beetje een andere kant op dan het boekje van Bike-line doet voorkomen, maar dat kan ook aan Garmin liggen. Ik vind tenslotte alles goed zolang het maar niet te ver van de Elbe afdwaalt.
Na ongeveer 11 km en een half uurtje fietsen heb ik de weg weer gevonden.
Een echt geel plaatje met een echte 24 en bovendien het logo van de Elbe-fietsroute. Wat wil ik nog meer. 
De reis van vandaag gaat over weilanden met daarin 2 kleine rijstroken voor fietsers en over grote wegen, die ze hier snelweg noemen (in Nederland een provinciale weg o.i.d.).
Smalle paadjes vlak langs de Elbe zodat wanneer je ook maar een stuurfoutje maakt de kans loopt zo de plomp in te rijden, langs lange rijen witte paaltjes en afgezette stukken grond dat mij eraan doet denken dat hier vroeger veel stoeterijen zijn geweest. Alleen is daar nu nagenoeg niets meer van over. De meeste weilanden zijn leeg. De stoeterijen zijn omgebouwd tot maneges met slaapplaatsen voor man en paard of tot paardenpensions. Het gaat hier in Tsjechië dus eigenlijk net als in de rest van Europa niet echt goed. Ik hoop eigenlijk dat Tsjechië niet dezelfde fout gaat maken als andere Europese landen om zich de euro door de strot te laten drukken want dat wordt de doodslag voor weer een mooi land dat met zijn Tsjechische kronen toch iets aparts heeft, en wat zou het dat ik ip.v. euro’s  Tsjechische kronen uit de muur haal. Oké, het is hier op het platteland van Tsjechië wat goedkoper maar in de wat grotere steden zoals Dvůr Královè , Kutna Hora en straks Praag doen we aan normale Europese prijzen en betalen we vrolijk 21% BTW en klagen we nergens over, totdat we weer in Nederland zijn.
En zo over allerlei dingen nadenkend terwijl ik fiets bereik ik Týnec nad Labem, Nu even weer opletten want hier moet ik niet de normale route volgen, volgens het Bike-lineboekje  moet ik hier route nr. 102 volgen, maar die gaat de verkeerde kant op. Ik wil en moet naar Kutna Hora. Dus volg ik nu toch maar de wegbewijzering. Na nog eens een klein uurtje fietsen kom ik aan in Kutna Hora, nu nog het adres intypen op de navigatie en dan eigenlijk min of meer tot de conclusie komen dat je bijna voor de deur van het hotel/pension staat. Zo gemakkelijk iets vinden gebeurd niet vaak.
Het is warm en soms zeggen mensen weleens dat de mussen dood van het dak vallen, misschien is dat hier ook wel gebeurd maar dan uit een boom. Want voor mij ligt iets dat op een dood musje lijkt. Ik heb geen tijd om dat op de foto te zetten want zoals ik al vertelt heb de automobilisten zijn hier alles behalve vriendelijk naar de meeste van hun medeweggebruikers. Dus maar gauw weer verder, nog iets van 50 meter en dan zijn we er.
Ingeschreven bij het hotel, kamer bekeken en goed bevonden, fiets afgeladen en naar de kamer gebracht, fiets gestald in de garage, even op adem komen en vervolgens wat rondgesnuffeld in de binnenstad. Weer terug naar het hotel/pension omdat er ineens wel zeer dreigende wolken boven de stad kwamen om vervolgens na twee uurtje toch maar weer naar de binnenstad te gaan want er moet toch gegeten worden.
Iets Italiaans is het geworden met een gegrilde salade van tomaten, uien en paprika.
Na de warme maaltijd weer naar mijn kamer, onderweg nog even iets te drinken meegenomen voor de rest van de avond.
Morgen ga ik de oude binnenstad van Kutna Hora bezoeken.

8