Woensdag, 22 juli
Greussen - Erfurt
Afstand: 47 km
Goedemorgen, het is 5.30 uur en ik ben klaarwakker. Ik heb zeer slecht geslapen en het komt waarschijnlijk van die oerdomme vrouw. Tja, ze kan het ook niet helpen maar ze is blonder dan blond en ik zal zo vertellen waarom. Eerst wil ik even zeggen dat niet alle blonde vrouwen dom zijn maar je hebt er nu eenmaal van die portretten bij. Kunnen zij ook niets aan doen maar geef het dan in Godsnaam toe dat je dom bent.
Goed ik ben heel vroeg wakker. De radio staat net als andere nachten ( ook thuis ) heel zachtjes aan.
Tegen zes uur de teevee aan gedaan om naar Moma te gaan kijken.
Tegen zeven uur ga ik douchen, aankleden en de tassen inpakken. Om acht uur is het ontbijt.
Daarvoor moet ik naar een ander huis waar ook kamers zijn, waarschijnlijk alleen voor chauffeurs en arbeiders die in de omgeving werken en door de week ergens moeten slapen en ook eten.
Een aardige vrouw zorgt voor het ontbijt en ze zorgt ervoor dat ik niets tekort kom.
Om de haverklap komt ze binnen om te vragen of alles naar wens is.
Ja hoor, zeg ik dan heel braaf.
Aan het eind van het ontbijt zegt ze dat ik de sleutel van de kamer gewoon op de tafel in de kamer kan leggen.
Nu dat komt goed.
In het Duits vraag ik waarom ik geen W-lan heb daar op die kamer. Want de vrouw die mij gisteren geholpen heeft beweerde dat ik wel internet heb. Maar mevrouw, zegt de vrouw tegen mij, in dat huis waar U heeft overnacht is helemaal geen internet omdat ,(er komt een heel verhaal…. En het einde is, dat weet mevrouw ook wel, alleen ja, …. (ze is blond en dom, denk ik)
Ik ga de tassen op de fiets doen, leg de sleutel op de tafel in mijn kamer en vertrek nadat ik nog even heb gevraagd waar ik het beste langs kan om in Erfurt te komen. De vrouw legt mij zo goed en zo kwaad als het gaat waar ik het beste langs kan gaan. Maar zegt ze erbij dat eerste stuk is nogal druk.
Ja, dat had ik gisteren al gezien, grote vrachtwagens denderen daar over weg 4.
Ongeveer 4 km moet ik daarover voordat ik kan afslaan en rustige wegen kan nemen eigenlijk tot Erfurt aan toe.
Ondanks de goede uitleg van de vrouw en af en toe vragen onderweg rijd ik toch nog een paar maal verkeerd. Geen kilometers maar hooguit een paar honderd meter.
Vanaf Gebesee rijd ik langs de Werra tot Erfurt daar moet ik hem wel weer verlaten om het hotel een beetje de andere kant op ligt.
Had ik al verteld dat de fiets weer kuren heeft. Zolang ik de pedalen beweeg is er niets aan het handje, zo gauw ik stop met het bewegen van de pedalen breekt de pleuris uit. Dan gaat die hele enge geluiden maken. Net alsof alles er los inligt. Maar even kijken of er een fietswerkplaats is in Erfurt.
Eenmaal in Erfurt is het nog een hele klus om bij het hotel te komen want overal zijn ze bezig met waterleidingen, en andere leidingen.
Zelfs in het hotel is vanmiddag het water afgesloten van 13.00 uur – 19.00 uur.
Ben je klaar mee met zulke grappen.
Het hotel kom je dus binnen met een code, zenuwslopende dingen zijn dat. Maar goed nadat ik een geslaagde poging heb gedaan en bovendien heb betaald ben ik binnen.
Nu de kamer opzoeken en kijken of ik mijn fiets ergens neer kan zetten want daar waar die nu staat kan die niet blijven staan vannacht.
Maar eerst even kijken of het internet hier werkt.
Ja het werkt en is ook nog snel ook.
Daarna even gekeken of er hier een fietsenmaker woont in Erfurt en nog belangrijker is kan die mijn fiets helpen.
Na even zoeken heb ik er één gevonden. Volgens google is er ook maar 1.
Ongeveer 2 km verderop is een fietsenzaak, even invoeren in de navigatie en het feestje kan beginnen.
Op naar de fietsenmaker, om na een (goed ) gesprek met 2 jongens van een jaar of 25 schat ik ga ik zeer teleurgesteld weg. De fiets kan niet gemaakt worden in de termijn die ik wil en dat ik hem nu laat staan en morgenavond weer ophaal en dat die het doen goed doet. Hoe ik op het idee kom, ze hebben het hartstikke druk en geen tijd voor tussendoortjes. Nou het is in ieder geval eerlijk. Of er misschien meer fietsenzaken zijn. Dat weten de heren niet en ik wil het niet eens meer weten.
Ik ga weer terug naar het hotel.
Misschien dat ik het over een paar dagen nog eens in Eischenach ga proberen.
Het is tegen 18.00 uur dat ik bedenk dat ik wel trek in eten heb, dus eerst maar eens weer richting Bahnhoff.
Op het plein daar zijn een paar grote horeca zaken in een daarvan heb ik vanmiddag een grote sorbet gegeten, daar ga ik nu maar eens heen om gewoon te eten. Het wordt een lasagne die heerlijk heeft gesmaakt.
Maar er is meer gebeurd dan deze grote brok ellende…
Onderweg ergens bij Gebesee ontmoet ik een man die vraagt of ik een foto van hem wil maken met zijn mobiel voor zijn vrouw. Ach ja, waarom niet zeg ik. En vervolgens vraagt hij of die ook een foto van mij mag maken met mijn mobiel of camera. Nou nee, doe maar niet, er zijn al genoeg foto’s van mij gemaakt. Hij lacht en stelt zich voor als Harrie. Hij vraagt waar ik vandaan kom uit Nederland. Uit Groningen antwoordt ik. Oké, ik kom uit Hannover en heb een paar dagen vrij gekregen van mijn vrouw en ik houd van fietsen, dus ben ik op de fiets gestapt en ben gaan fietsen. En jij waar ga je nog allemaal heen. Dus is vertel hem dat ik op 5 juli van huis ben gegaan en via Papenburg, Oldenburg, Bremen, Hannover enz.enz. uiteindelijk hier ben geland en dat ik nu op weg ben naar Erfurt. Wanneer alles loopt (fietst) zoals het moet ben ik 6 augustus weer thuis in Groningen.
Hoe dat zo? Nou ja, mijn fiets doet een beetje moeilijk, hij rammelt zo wanneer ik de pedalen niet rondtrap. Dat hoort niet best zegt hij maar ik heb verder weinig verstand van een fiets. Hoop voor U dat het allemaal goed komt. Vast wel, zeg ik. Na nog wat heen en weer gepraat zegt Harrie dat die weer verder moet.
Ja, ik ook.
Veel succes nog.
Ja, dankjewel.
15