Donderdag, 23 juli
Dagje Erfurt.
Gisteravond nog even gekeken of er nog meer fietsenzaken in Erfurt. En jawel ik kom er nog 1 tegen, ongeveer 1 km vanaf het hotel. Vanmorgen om 10.00 uur is die open. En ik ben één van de eersten die bij de winkel is, daar kun je vergif op innemen.
Lekker geslapen vannacht met zo’n mooie achtergrond moet je toch mooie dromen hebben. Maar ik weet nooit of ik gedroomd heb of het moet al een nachtmerrie zijn.
Dus vanmorgen zoals alle andere morgens op tijd wakker. Na nog wat gedraai toch maar opgestaan. Het is nog vroeg 6.30 uur.
Vanmorgen moet het er maar van komen.
Ik denk dat ik mijn plannen een beetje bij moet schaven.
Eerst om 8.00 uur ontbijt, dan naar de fietsenzaak, en dan Erfurt bekijken en foto’s maken, tussendoor wat eten en verder, ja verder…..?
Om 9.45 uur ben ik bij de fietsenzaak, zoals verwacht is die nog dicht. Ik moet aan de achterzijde van het pand zijn daar is de werkplaats. Ik sta er nog maar net komt er een man met een fiets, waarschijnlijk ook reparatie en nog iemand. Dan komen er een vrouw en een meisje allebei met de fiets. Nou die vrouw wilde wel even voor de meneer en ook nog even voor mij. Maar aangezien ik niks zei dacht de vrouw dat ik het wel goed vond. Ze moest alleen maar even een batterie omtauschen.
Het is 10.00 uur, de man van de werkplaats komt naar buiten en vraagt wie de vrouw is die een batterij omgewisseld wilde hebben. Hij kijkt naar mij, en ik zeg die dame daar met dat meisje moet U hebben. (Dus ze was sowieso al de eerste) Maar nu moest er eerst nog van alles gebeuren, iedereen heeft al een mondkapje alleen deze mevrouw niet, een hoop gezoek in een tas en ja hoor, daar is die dan. Nu krijgen we dus de uitleg van de man tegen de vrouw over de batterij.
Dan is de man aan de beurt, tussendoor zijn er ook nog allerlei mensen die fietsen komen halen en brengen.
Dan ben ik aan de beurt. Iemand komt naar mij toe en vraagt wat het probleem is . Ik vertel het verhaal en zeg er gelijk maar even bij, gaat U maar even een eindje fietsen op de fiets dan weet U wat ik bedoel. Oké, zegt die en ik geef hem de fiets. Hij fietst een rondje, komt terug en zegt hij moet hier even blijven dan kunnen we zien wat er precies aan de hand is maar je wordt er niet direct vrolijk van. Of ik over een uurtje terug kan komen , kunnen wij even rustig kijken wat er precies aan de hand is. Is prima zeg ik. Ik ga wel even in de buurt wat rondkijken. Doe dat maar , tot over een uur.
Goed het is nu 10.15 uur, ik aan de wandel met in het achterhoofd wanneer ik over een uurtje terugkom hebben ze de fiets bekeken en misschien is die al wel gemaakt. Ik kom voorbij een backerei en heb wel zin in een bak koffie met gebak.
Na de koffie met gebak is het zo langzamerhand tijd om weer terug te gaan naar de fietsenzaak.
Bij de fietsenzaak aangekomen word ik niet echt blij van de uitslag. We weten wat er aan de hand is maar kunnen het nu niet verhelpen vandaag. Nu krijgen we dus een verhaal over die Nabe die niet goed is. En dat ze daar iets meer tijd voor nodig zijn en dat, dat niet even iets is dat je er even tussendoor doet. Thuis in het hotel maar even opgezocht wat er precies aan het handje is. Maar inderdaad, je wordt er niet echt vrolijk van. Maar net als zijn voorgangers zeggen ook zij, je kunt er mee fietsen maar er moet wel iets aan gebeuren. Nou, daar word je dan weer iets blijer van.
Zo kom ik toch weer enigszins teleurgesteld in het hotel aan. Deze onderzoekjes kosten dan wel niets maar ik vermoed dat wanneer ze wel iets gaan doen dat de klap dubbel zo hard aan komt. Want het probleem wordt waarschijnlijk alleen maar erger. Nou, eerst die fiets maar weer opbergen op het plaatsje achter het hotel. Ik haal Bennie op van mijn kamer en we gaan samen Erfurt bekijken en foto’s maken, ik eet een sorbet.
Dan loop ik weer richting hotel, onderweg kom ik langs een rijwielzaak, toch maar even vragen of ze iets voor mij kunnen betekenen, ik ga naar binnen, een jongeman vraagt aan mij of die iets voor mij kan betekenen? Ja, misschien wel. En ik vertel het verhaal over de fiets voor de zoveelste keer. Heeft U de fiets nu bij U? Nee zeg ik maar ik kan hem wel even halen hoor (ik weet met de beste wil van de wereld niet waar ik op dit moment ben. Maar ik heb de navigatie in mijn tas zitten), dan ben ik over een half uurtje terug zeg ik. Ik prima zegt de jongeman. Ik naar buiten. Navigatie aan en ja, natuurlijk ik zit ongeveer 2,5 km van het hotel, wanneer ik dit alles in een half uurtje wil doen moet ik wel erg hard lopen en fietsen op de terugweg.
Nou half uurtje red ik net niet maar 40 minuten, ach een kniesoor die daar op let. Maar voor de zoveelste keer word ik teleurgesteld. En net als alle andere voorgangers zeggen ook zij, Je kunt er mee fietsen het maakt alleen lawaai wanneer je de trappers niet beweegt.
En ja, wanneer U morgen naar Eisenach gaat, ga dan toch maar even daar bij onze collega’s langs. Het is die Nabe
Op de terugweg naar het hotel nog even gekeken waar het morgen in de eerste instantie langs gaat om in Eisenach te komen via Gotha.
Dan naar het hotel, fiets opbergen, tot de conclusie komen dat je best wel trek hebt in eten en een drankje. Dat ga ik dus doen.
Morgen gaat de reis verder naar Eisenach.
16